شمارهٔ ۱۱ - در جواب خواجه ابوبکر شامی گوید
به من بوبکر حیدر تازه تازه
همی دروی گل خندان فرستد
گهی زهر مرا تریاق سازد
گهی درد مرا درمان فرستد
گه از شاخ وفا نوباوه بخشد
گه از باغ هنر ریحان فرستد
نسیم پر تحیت کان خداوند
ز طبع خوشتر ازنیسان فرستد
بهدیه چشم نزد دل رساند
چو تحفه دل به سوی جان فرستد
ندانستم من این یارب که دانست
که ایزد بهر عیسی خوان فرستد
تحیت تا بود نور علی نور
بدست سید اقران فرستد
عدیم المثل ساعد آنکه کلکش
به تیر آسمان فرمان فرستد
بلی خورشید چون گل را دهد نور
ضیاء مهتر تابان فرستد
حسن این بیتها نزدیک آن صدر
همی از خویشتن پنهان فرستد
تنم جسمم قلم را شرم دارد
که سوی چشمه حیوان فرستد
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
به من بوبکر حیدر تازه تازه
همی دروی گل خندان فرستد
هوش مصنوعی: بوبکر حیدر به من گلهای تازه و شاداب میفرستد.
گهی زهر مرا تریاق سازد
گهی درد مرا درمان فرستد
هوش مصنوعی: گاهی مسمومیت و دردهای من را بهبود میبخشد و گاهی دیگر باعث میشود به شدت رنج ببرم.
گه از شاخ وفا نوباوه بخشد
گه از باغ هنر ریحان فرستد
هوش مصنوعی: گاهی وفا همچون جوانهای زیبا به انسان هدیه میشود و گاهی هم هنر مانند گلی خوشبو به او میرسد.
نسیم پر تحیت کان خداوند
ز طبع خوشتر ازنیسان فرستد
هوش مصنوعی: نسیم خوشی که از جانب خداوند میوزد، دلانگیزتر از تمام نعمتها و زیباییهای جهان است.
بهدیه چشم نزد دل رساند
چو تحفه دل به سوی جان فرستد
هوش مصنوعی: چشم به دل پیام محبت میرساند، همانطور که دل هدیهای به جان منتقل میکند.
ندانستم من این یارب که دانست
که ایزد بهر عیسی خوان فرستد
هوش مصنوعی: من نمیدانستم که خداوند برای عیسی سفرهای از نعمتها میفرستد.
تحیت تا بود نور علی نور
بدست سید اقران فرستد
هوش مصنوعی: تا وقتی سلام و درود وجود دارد، نور بر نور از سید بزرگوار به دیگران ارسال میشود.
عدیم المثل ساعد آنکه کلکش
به تیر آسمان فرمان فرستد
هوش مصنوعی: یک فرد نادان و کمتوان نمیتواند مانند دیگران عمل کند، حتی اگر بخواهد، زیرا تواناییهای او محدود است و نمیتواند با قدرتهای بزرگتر ارتباط برقرار کند.
بلی خورشید چون گل را دهد نور
ضیاء مهتر تابان فرستد
هوش مصنوعی: بله، خورشید مانند گلی است که نورش را میتاباند و درخشندگیاش را به همه جا میفرستد.
حسن این بیتها نزدیک آن صدر
همی از خویشتن پنهان فرستد
هوش مصنوعی: زیبایی این اشعار نزد آن صدر، به گونهای است که به طور پنهانی از درون خود میفرستد.
تنم جسمم قلم را شرم دارد
که سوی چشمه حیوان فرستد
هوش مصنوعی: بدن من از فرستادن قلم به سوی چشمه حیات شرم دارد.