هوش مصنوعی: قمری در بهار همراه و همدم من است و همواره با ناله‌های دلbroken من همراهی می‌کند.

هوش مصنوعی: فاخته با نشانه‌ای از عشق بر گردن دارد و در غم دوست، غمگینی من را به دوش می‌کشد.

هوش مصنوعی: بلبل از روی گل می‌خواند و با صدای دلنشینش حال و احوال من را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، من از عشق بی‌قرار و مضطرب هستم. چند جرعه از شراب به من بده که آرامش‌بخش روح و دل من باشد.

هوش مصنوعی: در بهار، من نوشیدنی می‌نوشم در کنار چهره تو، چون بهار تو برای من بهار واقعی است.

هوش مصنوعی: اگر بهار نیاید و ابرها جمع نشوند، چشمان من همچنان پر از اشک و احساس هستند.

هوش مصنوعی: گل سرخ در باغ شکفته است و حقیقتاً زیبایی آن مانند چهره محبوب من است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که گل لاله در میان چمن‌ها، شبیه زیبایی معشوق من است که کنارم قرار دارد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد از دور، چشم‌های دلبر شبیه نرگس‌های مخمور در حال انتظار من هستند.

هوش مصنوعی: در میان گل‌های بنفشه نگاه می‌کنم و می‌گویم که یا زلف اوست یا جسم نازک و لطیف من.

هوش مصنوعی: هر شب به تماشای ماه می‌نشینم، چون او یادگاری از معشوق من است.

هوش مصنوعی: در این زمان، زندگی کردن بدون می و معشوق برای من بی‌معناست.