هوش مصنوعی: ای ابر برکت‌زا، لطف و کرم تو بر بالای جهان، سبب رونق و شکوفایی علم و دانش شده است.

هوش مصنوعی: قلم تو به اندازه‌ای تند و برنده است که از خنجر قوی‌تر و چالاک‌تر از سریع‌ترین چیزهاست.

هوش مصنوعی: من در سایه مقام تو قرار می‌گیرم و از زمانه حمایت می‌کنم، زیرا که من به خدمت تو در آمده‌ام.

هوش مصنوعی: دنیا چه کسی است که بخواهد من را از تو دور کند، در حالی که من در حرم با احترام تو قرار دارم؟

هوش مصنوعی: میر عرب به آهو محبت کرد و وقتی به او گفتند که این آهو یک روز از حرم تو عبور کرده است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر می‌گوید که نه تو از نظر زیبایی و لطافت چیزی کم داری و نه من از نظر عشق و شوق. همچنین او اشاره می‌کند که نه عرب در فخر و فضیلت بر عجم برتری دارد و نه برعکس. به نوعی می‌خواهد بگوید که هرکسی ویژگی‌ها و نقاط قوت خود را دارد و در زیبایی و اصالت کمبودی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای عیسی، من به مانند یک پرنده ناتوان هستم که در باغ خوشبختی زنده شده‌ام.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تو را اطراف خودم داشته باشم یا این که به غم و اندوه مشغول باشم؟ چه زمانی می‌توانم نگاه پارسی‌ام را از خاک پای تو دور کنم؟

هوش مصنوعی: اهمیت تو را نه تنها سلاطین و افراد برجسته، بلکه دیگران نیز به رسمیت می‌شناسند و درباره‌ات صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: برای جلوگیری از آسیب یا ضرر، مبادا کسی که از تو تمجید می‌کند، در درون حریم تو عیب و نقصی داشته باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در غم تو یادم زنده است، بار غم تو بر دوش دل من خواهد بود.