هوش مصنوعی: می‌خواهم از بینش و دانشی که دارم، مانند یک پادشاه قدرت و توانایی بسازم.

هوش مصنوعی: در فضای حکمت، سر خود را به قله خرد می‌زنم و محلی برای تفکر عمیق و اندیشه عالی ایجاد می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر اراده‌ام را از بلندای آسمان کم کنم، از آن برای خودم کلاهی درست می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به سال و ماه تکیه نکرده‌ام، چون به کار امروزم وابسته‌ام و تلاش می‌کنم که هر روز نتیجه بگیرم.

هوش مصنوعی: من در تلاش هستم که روح و جانم را از آلودگی‌های دنیوی پاک کنم و هرگز نمی‌خواهم آه و ناله‌ای کنم.

هوش مصنوعی: اگر غذا ندارم، از خر هم کمتر نیستم و تنها به آب اکتفا می‌کنم و گاهی هم به خودم می‌گویم.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم برای دو لقمه نان، به هر آدم بی‌ارزشی خود را پایین آورم و به ذلت برسم؟

هوش مصنوعی: من هیچ گناهی ندارم، اما اینقدر خسته‌ام که نکنه خودم دچار گناهی بشوم.

هوش مصنوعی: اگر به افرادی که دارای رحمت و بزرگی هستند پناه ببرم، نباید نگران باشم، حتی اگر من به آنها کمک بیشتری نکنم.