هوش مصنوعی: صبح با رنگ چهره‌ای زیبا مانند ماه نشان می‌دهد و شام با نگاهی به گونه‌ای که موهای کوتاه دارد، توصیف می‌شود.

هوش مصنوعی: حسرت و اندوهی که به‌واسطه‌ی زیبایی چهره‌ات در دل من نشسته، مانند تسلیم شدن در برابر غم و رنج است. نگاه زیبای تو، همچون بازیگوشی روباه، با دل من می‌کند.

هوش مصنوعی: رنگ رخسار من نشان‌دهنده حال و احوال من است و می‌تواند خبر از درد دل من دهد و باعث شود که آهی از دل برآید.

هوش مصنوعی: اگر کسی مانند من گمراه و سرگردان شود، تعجبی ندارد که با این حال، افکار و نگرانی‌های زیادی به خود راه دهد.

هوش مصنوعی: آه، چه شوربخت است آن کسی که دلش به چهره‌ای زیبا دل بسته است! و چه خوشبخت است آن بنده‌ای که دلش را به فردی بزرگ و با مقام تسلیم کرده است!

هوش مصنوعی: شاه بهرامشه، آن پادشاهی است که به خاطر طالع نیکش، آسمان هم به او مقام و منزلت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: هر کس که از بدی‌ها و کینه‌ها رنج می‌برد، به سختی در نبرد است و هر آنچه در دستانش باشد، به او آسیب خواهد زد.