هوش مصنوعی: بهشت واقعی به دست آمده و نتیجه یک آسمان تازه به وجود آمده است، و از این مکان خوشایند و پر رونق، زیبایی‌های بیشتری شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: خوشبختی و شکوه کعبه در سرزمین شادی و خوشی است، که بخشی از آن به زهره اختصاص دارد و بخش دیگر به برجیس مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: هرچند بهشت را به نامش بنامیم، اما مدح و ستایشی شایسته آن نداریم. و اگر آسمان را نیز توصیف کنیم، این توصیف تنها آن را از جایگاهش پایین‌تر می‌آورد.

هوش مصنوعی: آیا از آن رو به وجود آمد که در اوج و پائین‌ترین نقطه خود پای عیسی را ببوسد و سر قارون را بکوبد؟

هوش مصنوعی: کسی که از شرم خود نتواند به دنیا روی بیاورد، در حقیقت بهشت را نمی‌شناسد؛ زیرا از حسد، سر از پا نمی‌شناسد و دائما در حال چرخش و تکاپوست.

هوش مصنوعی: اگر به تصویر در و نقش‌هایی که در آن‌ها وجود دارد اشاره کنم، شش چیز به خاطر زیبایی‌های مختلف آن‌ها حسرت می‌خورند.

هوش مصنوعی: در این متن به زیبایی و جذابیت‌های طبیعی اشاره شده است. دم طاوس و پرهای تذرو نماد زیبایی و شکوه هستند، در حالی که دیده شاهین به قدرت و دقت نظر اشاره می‌کند. گل رعنا نمایانگر طراوت و زیبایی در فصل بهار است و فرش بوقلمون به رنگ‌ها و تنوع زندگی اشاره دارد. به‌طور کلی، این عبارتها بر غنای زیبایی‌های طبیعت و نعمت‌های آن تأکید دارند.

هوش مصنوعی: از حسادت، حلقه‌های آب در جوی او مانند زنجیری که مدام به دور خود می‌پیچد، به حرکت درمی‌آید.

هوش مصنوعی: از بالای این بنا، چشمان بسته و بدبین دور است و نمی‌توان با زور و به اصطلاح تیغ خویش، به مریخ دست یافت. این بار را خونین کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: نگین‌های زیبا و درخشان او مانند گوی‌های نیکو به نظر می‌رسند و هر صدایی که از او می‌شنوید، مانند جوی آب به طور موزون و دل‌نشین است.

هوش مصنوعی: چرخش ماه به شکل هلال است و دریا پر از قایق‌هاست. ابروی کمان رستم نیز زیبا و منحنی است و درخت نخل هم پرثمر و سرسبز است.

هوش مصنوعی: ابرها مانند صدف‌هایی در آسمان به نظر می‌آیند، گویی که آب را از دریا به بالا برده‌اند و سپس آن را بر سطح زمین می‌پاشند.

هوش مصنوعی: همه چیز به سمت حقیقت و راست برخورد می‌کند و از آن به سوی سقف و پشت گنبد او ارتقا می‌یابد.

هوش مصنوعی: میوه‌ی سیب را برای صاحب به ارمغان آوردند و آن را به دو نیم کردند، به طوری که تمام دانه‌ها از آن خارج شد.

هوش مصنوعی: شخصی امین و معتبر که در دنیا مانند خسرو است، او دارای زیبایی خاصی است که روح از محبت او شاداب می‌شود و دل به ستایش او می‌تپد.

هوش مصنوعی: خداوندی که به واسطه قدرت و اراده‌اش، جهان به نظر محدود و تنگ می‌آید و دریا عمیق و مه تاریک و آسمان پست به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: دل ما که از عشق و احساسات سوزان پر است، با وزش نسیم عدل الهی آرام می‌شود. گل پاک و معطر او که از گلاب لطف خدا ساخته شده، دل را به serenity و زیبایی می‌رساند.

هوش مصنوعی: چنان که آسمان ذات او از هر تعریف و توصیفی خالی است، او کجاست و چگونه است؟ در حالی که سرنوشت او از گفتن و قانون‌های بشر مصون و ایمن است.

هوش مصنوعی: شرف مانند رهبری است که هدایتگر انسان‌هاست، خرد و دانایی مانند مادری است که انسان را nourish می‌کند، آرزوها و امیدها به عنوان نیروی محرکه عمل می‌کنند و مهربانی و کرامت نیز مدیون قوانین و اصول خاصی هستند.

هوش مصنوعی: همه خوشی‌ها به دوستان رسید و به لطف خدا، اگر دشمنان هم به حال ما خوب نباشند، نگران نیستم.

هوش مصنوعی: من در کوه‌ها و دشت‌های بزرگ به زیبایی دنیا پرداختم، ولی همچنان در جاهایی که دور است، آدم‌ها تا به حال مدفون مانده‌اند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند زیبایی و لطافت او را به خوبی توصیف کند و هیچ مداحی نمی‌تواند به درستی او را توصیف کند؛ چرا که او فراتر از کلمات و توصیف‌هاست.

هوش مصنوعی: بله، شاعران مشهور و آثارشان کم‌اند و به خوبی تنظیم شده‌اند، اما ارزش ستایش و مدح مانند گوهر باارزش است. در حالی که شعر من نه از شمارش و نه از وزن محدود است.

هوش مصنوعی: اگر از دهان من مانند صدف جواهرات زیادی بیرون بری، شاید بتوانی برای توصیف من به زبانی مانند تیغ که پر از دُرّ و لؤلؤ است، حرف بزنی.