هوش مصنوعی: خداوند به من نعمت‌های ویژه‌ای بخشیده است که نمی‌توان به‌راحتی برای آن‌ها سپاسگزاری کرد و ارزش‌گذاری کرد.

هوش مصنوعی: در هر لحظه من را از حالت عادی و زمین به سمت اوج و قله‌های بلندی می‌کشاند و هر روز مرا از زمین به آسمان می‌برد.

هوش مصنوعی: با کمک رحمت و بخشش او، سختی‌های من کم شده و بار گران منت او، دیگر بر دوشم احساس نمی‌شود.

هوش مصنوعی: عقل من در زمان کودکی مانند شکوفه بود و در زمان پیری مثل درخت سرو سرزنده و جوان می‌ماند.

هوش مصنوعی: دل مملو از عشق اوست، مانند خونی که در رگ‌ها جاری است. در جان نیز رضایت او به اندازه مغز که در استخوان جای دارد، وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر ستایش‌های فراوانی که از او کرده‌ام، حالا مردم به داستان‌های من گوش می‌دهند و آن‌ها را نقل می‌کنند.

هوش مصنوعی: هر کار خوبی که به جای من انجام می‌دهد، ای خدا، در دوران جوانی و خوشبختی‌اش به او پاداش بده.

هوش مصنوعی: اگر مانند سرو بایستم و قد علم کنم، با وجود اینکه همه تنم در دسترس باشد، اما همچنان بیدار و هشیار هستم، و اگر بخواهم بی‌وقفه سخن بگویم، زبانم همیشه آماده است.

هوش مصنوعی: من همیشه از خداوند می‌خواهم که دست و زبانم گشوده باشد تا ثبات و قدرت خاصی را در زندگی‌ام حفظ کنم.

هوش مصنوعی: درخشان است روزی که از آسمان یمن می‌تابد، هم پادشاه در آسودگی است و هم مردم در امنیت به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: هلال خوشبختی بر پای او قرار گرفته و آسمان همچون اسبی در دست او مهار شده است.

هوش مصنوعی: خوشبختی و سعادت در سایه نظر و اراده او قرار دارد، و فقط خوشبختی خودش نیست که از روشنایی و هدایت او محافظت می‌شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که مانند گل در صبحگاه نشاط و زیبایی، با طراوت و شادابی ظاهر می‌شوی، او که حسود توست، بی‌برگ و ناتوان به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و شگفتی تو، مانند بلبل قصیده‌ای برای تو می‌خواند، اما از خجالت و شرم رو به روی تو نمی‌تواند زبان به سخن باز کند.

هوش مصنوعی: بخشنده باید مانند ابر باشد که در هر زمان و مکان پراکنده می‌شود. وقتی او را ببینی، صدای سخاوت و generosity‌اش باید مانند رعد در سراسر دنیا طنین انداز شود.

هوش مصنوعی: دشمن تو مانند طوطی، فقط حرف‌های بی‌عمل می‌زند و نیست مانند عنقا که نامی دارد اما نشانی از او نیست.

هوش مصنوعی: ای خوشا که میوه دل و شاخه امید تو همیشه سرسبز و زیباست، مانند سروهای ارغوانی که رنگ سرخ و سبز دارند.

هوش مصنوعی: خواجه عمید اطهر، که دریغ و حسرتش همیشه دل‌ها را شاداب می‌کند، همچون گلی است که در بهار زندگی هر لحظه شکوفا می‌شود و احساسات دل را زنده می‌سازد.

هوش مصنوعی: ماهی که در اوج خرد و دانش خود است، مانند چرخ لعل است که نماد آزادی و ارزشمند بودن گوهر درونش را نمایش می‌دهد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ویژگی‌های خالص و پاک خداوند می‌پردازد. به تصویر کشیدن او به مانند آب صاف و زلال نشان‌دهنده صفا و خلوص وجودش است. همچنین، به ویژگی‌های ناپایداری و تغییرات ناگهانی اشاره می‌کند که مانند جیوه، یک حالت ثابت ندارد و در هر لحظه ممکن است شکل و حالت خود را تغییر دهد. این بیان می‌تواند به نوعی بر تحولات و پیچیدگی‌های هستی و وجود خداوند تأکید کند.

هوش مصنوعی: شکرگزار خداوند هستم که از نور خورشید، گفتگوی او باعث شده که همه موجودات زنده همچون چشمه‌هایی پنهان و زنده باشند.

هوش مصنوعی: ای دل! به ببار و روی آنچه هست، بنگر؛ می‌بینی که شاخ و برگ درخت به لطف باران شاداب و سرزنده شده است.

هوش مصنوعی: هر چه ماه از آفتاب نور می‌گیرد، همین‌قدر هم زهره با مشتری هماهنگ می‌شود.