هوش مصنوعی: وقتی در دل تنگم چنین جایی ساخته‌ام، هیچ جا در این دنیا جز آتش نمی‌تواند در آن جا بگیرد.

هوش مصنوعی: چشمان من مانند ابر است و ممکن است گاهی مانند برق از آب چشمانم جرقه‌ای بزند و آتشین شود.

هوش مصنوعی: فراق تو از زندگی‌ام رخت بر بست و آتش جدایی بر جا ماند. بله، این آتش باید از کاروان آتش شعله ور بماند.

هوش مصنوعی: اگر چشمانم و دلم مانند ماهی و سمندر باشد، در این صورت این وطن آب و جای دیگر آتش شده است.

هوش مصنوعی: من همچون نیلوفر، در گنبد نیلوفری هستم که دور تا دورم را آب فرا گرفته و در وسط آتش قرار دارم.

هوش مصنوعی: از محبت زیبای بی‌نظیر، شعله‌ور خواهم شد، مانند شمعی که همیشه سوزان است.

هوش مصنوعی: شگفتا که تو در زیبایی مانند یوسف هستی و در برخورداری از لطف و محبت همانند ابراهیم، که بر پیشانی‌ات شعله‌ای از مهربانی وجود دارد.

هوش مصنوعی: دل من را شاد کن، اگرچه چیزی که گفتم حقیقت نداشت. مگر زبان آتش اگر آتش بگیرد، چه چیزی را می‌تواند بگوید؟

هوش مصنوعی: اگر بویی دلپذیر مشابه مشک به باد دهی، بدون هیچ خیانتی، احساس آرامش و راحتی می‌کنی. اما اگر مانند عود در دل جانت آتش برپا کنی، آن‌گاه احساس تلاطم و حرارت خواهی داشت.

هوش مصنوعی: به خاطر خوشحالی و شادابی‌ام، هر چه ناملایمات و سختی‌ها بیفتد را تحمل می‌کنم، زیرا تو برای من در فصل بهار مثل نسیم ملایم و در فصل پاییز مانند آتش هستی.

هوش مصنوعی: ای آن که چون گل هستی، از زوایا و قید و بندها بیرون بیا، زیرا زیبایی و جاذبه‌ای که در وجود توست، چنان است که آتش را به سمت خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: در اینجا، فضای صحرا با سبزه‌هایش به زیبایی دریا را نمایش می‌دهد و منطقه باغ به رنگ قرمز ارغوانی شبیه به آتش در آمده است.

هوش مصنوعی: از زیبایی و جذابیت چهره و موهای تو، گل لاله به شکل بسیار زیبایی درآمده است، همانطور که هر لحظه از دودی که از آتش برمی‌خیزد، جلوه‌ای متفاوت و قابل توجه دارد.

هوش مصنوعی: دود و شعله‌ای که از آتش برخاست، حالتی پیدا کرده که مانند دود و شعله‌ای است که از درون آتش به بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر در میان سبزه‌ها گل زردی ببینی، هرگز فکر نکن که به خاطر آتش، آب‌نما شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که شاخه‌ی گلی وجود داشت، خواستند که آن را بکارند؛ مانند چراغی که از برگ لاله در دست است، گلستان را در آتش می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: بنگر که لاله در دل چه آرزویی دارد، که حسودان برایش دعا کردند. زمانه نیز پاسخ داد که پاداش او در دامی سخت و سوزان نهفته است.

هوش مصنوعی: بهرام شاه که در میدان جنگ، زبان او مانند خنجری تند و برنده است، نمایانگر قدرت و شجاعت اوست.

هوش مصنوعی: اگر ستاره زهره به خورشید نزدیک شود و به خاطر این نزدیکی بسوزد، حتی اگر برای یک لحظه با اراده‌اش ارتباط برقرار کند، آتش را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: آتش به وسیله‌ی آب خاموش می‌شود، اما حالا برعکس شده و آب به وسیله‌ی آتش تبخیر می‌شود. در این حالت، گنجی گرانبها از آتش به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: اگر قد و قامت تو را به مثال آب توصیف کنند، به‌گونه‌ای که همیشه در دسترس باشد، مانند آتش به سرعت به خدمت تو می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر تو بخواهی، می‌توانی به گونه‌ای عمل کنی که دودی از سینه زمین برآید که به اندازه‌ای شدید باشد که راه کهکشان را به آتش بکشد.

هوش مصنوعی: نسیم با لطافت از خاک حریم تو پیامهایی می‌آورد، در حالی که حسام آبی در کنار آن جریان دارد و داستان آتش را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: هر فردی که با خلقت خوب تو ارتباطی داشته باشد، از خلقت و رفتارهای دیگران فراتر می‌رود، مانند اینکه آتش از گوهرها متمایز است.

هوش مصنوعی: به اراده و نیروی تو اکنون نگاه کن که چگونه آتش بر آسمان می‌چرخد و جای خود را تغییر می‌دهد.

هوش مصنوعی: دشمن تو هم از تو راحت است چون روز قیامت به خاطر ننگی که دارد، از آتش دور می‌شود.

هوش مصنوعی: خدای بزرگ، شعری از وطواط نقل کرده که او آن را با آزمایش آتش، ردیف و تنظیم کرده بود.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که کسی به خاطر داشتن یک نظر پرمقدار، به محکوم کردن چشمانش پرداخته و بر آن روح پرشور آتش افروخته است.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که کسی به خاطر یک نگاه پرتوان، طبع سرشار از زیبایی را به نابودی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: حسن در حال حاضر چیزی از عمق وجودش به وجود آورده که مانند یک یاقوت، زمان به آن گرما و شدت می‌بخشد.

هوش مصنوعی: مانند خاک رنگی که در آن شادابی و زیبایی وجود دارد، ستایشی از آن آغاز می‌شود. همان‌طور که آب زلال و پاک، شعرهایی را به ترتیب و منظم ارائه می‌دهد، شعری که در آن شوق و عشق همچون آتش می‌درخشد.

هوش مصنوعی: من همیشه در بند خاک و مادیات بودم، اما امروز من هستم که دارای ارزش و مقام والایی در نظم و هنر هستم، چون آتش وجودم می‌سوزد و مرا به کمال می‌رساند.

هوش مصنوعی: نمی‌توان هیچ کس دیگری را پیدا کرد که بتواند به اندازه من، احساسات و افکارش را پنهان کند. این حس، شمعی در دل من است که هرگز خاموش نمی‌شود.

هوش مصنوعی: شبیه طوطی، طبع من شیرین است و از حسادت دیگران شکر می‌چید. فنچ‌های آوازخوان با خود آتش به همراه دارند.

هوش مصنوعی: این بیت نشان‌دهنده‌ی ارتباط میان بلندی و سرعت است. به این معنا که در صورتی که چیزی بلندی و مرتبه‌ای بلند دارد، همواره به مانند آسمان‌ها در حال ارتقاء و پیشرفت است. همچنین اگر نشانه‌ای از سرعت و حرکت داشته باشد، مانند شعله آتش که همیشه در حال بالا رفتن و گسترش است، به همین شکل می‌تواند به تعالی و کمال برسد. زندگی به خاطر این ویژگی‌ها می‌تواند همیشه در حال تحول و تغییر باشد.

هوش مصنوعی: باید همت تو به اندازه آسمان‌ها بلند باشد و عزمت مانند آتش، پرتوان و استوار.

هوش مصنوعی: یک حباب از generosity تو در دریا می‌رقصد و یک شعله از خشم تو، آتش را کامیاب می‌کند.