هوش مصنوعی: اگر جبرئیل هم بر این منبر زیبا بیاید، شایسته است که به نام پادشاهی که دین را پرورده است، برای جهانیان خطبه‌ای بخواند.

هوش مصنوعی: چتر به خاطر شکل زیبایش به خود می‌بالد و نشانه‌های قدرت و شکوه از پاهای تخت بلند می‌شود. همچنین، نشانه‌های افتخار و مقام نیز با خوشحالی رشد می‌کنند.

هوش مصنوعی: آسمان، به جای اینکه به طاووسان جلوه‌ای بیافریند، همه را به یکدیگر متصل می‌کند و لباس‌های رنگین را به شکل جدیدی می‌بافد.

هوش مصنوعی: در این جشن بزرگ، هر کس باید به اندازه توان و امکانات خود خدمت کند، زیرا این کار شایسته و قابل احترام است.

هوش مصنوعی: از معادن، جواهرات طلا و از آسمان ستاره‌های نقره‌ای به دست می‌آید. از صحرا، آهوان خوشبو و از دریا، ماهیانی با عطر عنبر وجود دارد.

هوش مصنوعی: آسمان با زیبایی‌های ستاره‌هایش مانند زهره، برجیس، مهر و ماه زینت یافته است و این زیبایی‌ها به شکل گوهرهایی درخشان و precious به چشم می‌خورند که از طلا و نقره نیز پرنورترند.

هوش مصنوعی: جهان از ترکیب روز و شب، پدیدآورنده‌ی عطر خوش کافور است و در عوض، آتش را با شادی و لذت در زیر نور خورشید می‌افروزد، مانند یک عود سوزان که عطرش در فضا پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: پاکان و فرشتگان به روحانیون نیکو، از بهشت و عطر گلاب می‌آورند و از آب کوثر بهره‌مند می‌سازند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالاتی اشاره دارد که در آن شخصیت‌های بزرگ و نیکوکار، همچون سلطان دین محمود و فرزندانش، سرگرم تلاش برای رهایی انسان‌ها از مشکلات و چالش‌ها هستند. آنها همچنان در پی کمک به دیگران و برطرف کردن موانع، به ویژه برای افرادی چون نوذر، می‌باشند.

هوش مصنوعی: در خلوت خانه عیسی، افرادی می‌آیند تا از بهشت به تماشای پیروزی‌ای که این پادشاه بزرگ به دست آورده، بنشینند.

هوش مصنوعی: آسمان نمایانگر زیبایی و سلطنت است، سیاره زحل مظهر رحمت و نعمت است. آسمان علم و دانش را گسترش می‌دهد، زمین نماد بردباری و صبر است، و زمان به رشد و شکوفایی دنیا کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: خداوند جهان بهرامشاه را قرار داده که با پیروزی‌اش دل خورشید روشن و وجود افلاک را شاداب کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف ویژگی‌های خاص یک فرد یا موجودی می‌پردازد و می‌گوید که این شخص در زمینه‌های مختلف، توانایی‌ها و فضائل برجسته‌ای دارد. اندازه و مقام او نسبت به آسمان و چرخ گردون، به معنای ثبات و تلاش، با ماه به عنوان نشانه‌ای از سرعت و شگفتی، و با ملک و دولت به عنوان نمادی از قدرت و اعتبار سنجیده می‌شود. در نهایت، ذات این فرد به عنوان اصل و منبع افتخار و مایه مباهات به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر دیدن چهره‌ات، روز و شب را با زیبایی و سختی می‌گذرانم و در هر حال زندگی را با خوبی و بدی ادامه می‌دهم. درگیر شادی و غم، فایده و ضرر زندگی هستم.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به ستایش از پادشاه می‌پردازد و از او می‌خواهد که نامش در تاریخ و دنیای آینده باقی بماند. همچنین به خاک و سرنوشت کسانی که در مسیرش قرار می‌گیرند، اشاره می‌کند و به تاثیرات قوی و پایدار آن در زندگی بشر اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: از غاری خارج شده مانند صدای غرش، از خاکی متولد شده چون مار، از بادی برخاسته مانند طوفان، و از سنگی بیرون آمده مانند آتش.

هوش مصنوعی: زمانی که نور بخشش پادشاه مانند خورشید درخشان شد، او از مقام پایین خود فریفته شد و به خود گفت که من هستم آن ماه تابان.

هوش مصنوعی: مانند ماهی که در خفا می‌تابد، هر موجودی مانند سپاهی مهمات خویش را در هر جا گرد آورده است، همانند ستاره‌ای بی‌نهایت و بی‌مرز.

هوش مصنوعی: به رفتار و طرز زندگی زشت و ناپسند انسان‌ها و موجودات بی‌رحم توجه کن و بدان که ذات اینگونه افراد و موجودات به بدی و زشتی است و کردار و گفتارشان هم نشان‌دهنده‌ی همین ویژگی‌هاست.

هوش مصنوعی: وقتی او را در حضور شاه دیدند، صدایی از عالم برخاست که می‌گفت: چه چیزهایی در تاریکی پنهان است، و چه جرم‌ها و گناهان بیشتری در این تاریکی وجود دارد. همچنین، نور خورشید نیز در این فضا گم شده است.

هوش مصنوعی: از این به بعد، با آشنایی با درد و رنج، زندگی را به سمت سادگی و آرامش هدایت کردی. اگر صبر و بردباری شاهانه را از دست ندهی، هیچ مانعی نمی‌تواند تو را متوقف کند.

هوش مصنوعی: اگر فلک از خون پر شود، مبادا که چنین بگذاریم و زمین مانند گوی‌ای باشد که در خون می‌غلطد.

هوش مصنوعی: زمانی که او دشمنان را به شکست انداخت، نعره‌ای از عالم برخواست و به پا خاست. چه خوب است سلطان چنین و چه خوب است لشکری این‌چنین.

هوش مصنوعی: اکنون زمان آرامش و استراحت است، زمان بهبود وضعیت و افزایش نعمت‌ها. دنیا در حال زیبایی و رونق است و منبرها آمادهٔ پند و اندرز هستند.

هوش مصنوعی: ای مسلمانان، از حق‌گرفتن بترسید، زیرا وقتی حق گرفته شود، مشکلات زیادی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: آتش لاله بسوزد، تیر غنچه به قلب بزند، خنجر سوسن آسیب برساند و پنجه عرعر خطرناک باشد.

هوش مصنوعی: اگر این کار را نکنید، پس چرا به بازی کودکانه بپردازید؟ چطور از زیر فشار و زخم بیرون می‌آید و هنوز سرپا است؟

هوش مصنوعی: با بوی فیل به سمت اشتر (شتر) آمد و پس از صلح کردن، سر و گردن خود را از میان جمعیت بیرون آورد.

هوش مصنوعی: کسی که خود را شبیه ماه می‌دانست، بر بلندی‌ها نشاندند تا نشان دهند که ماه به این صورت بر فراز کوه‌ها می‌تابد.

هوش مصنوعی: در اینجا به کشته‌شدگان اشاره می‌شود و به حال اسیرانی که به این سرزمین آمده‌اند، پرداخته می‌شود. درواقع، از وضعیت و سرنوشت آن اسیران که در این کشور با چالش‌ها و مشکلات روبه‌رو هستند، سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: تو گفتی در روز قیامت، از هر خاکی هزاران شکل و قالب پیدا خواهد شد و در هر یک از این قالب‌ها صد سر وجود خواهد داشت.

هوش مصنوعی: فرشته‌ای تصور کرد که هزاران دیو را قربانی کرده و به این ترتیب، دوباره به تخت پادشاهی سلطان سلیمان بازگشت.

هوش مصنوعی: وقتی که قصر پادشاه و دین به خاطر جلوگیری از حسد و چشم زخم به پایین آمده و نیازمند حمایت شده‌اند، دو موجود را در کنار هم قرار داده‌اند تا این مشکل را از میان بردارند.

هوش مصنوعی: دو پیکر به زیبایی و فخر در بالای برج میدان آویزان شده‌اند، و این وضعیت نشان دهنده‌ی شکوه و عظمت آنچه از آسمان بر آن‌ها می‌تابد، است.

هوش مصنوعی: او امید داشت که با تلاش خود از بند و محدودیت‌ها رهایی یابد، اما در نهایت جانش از این مرزبندی بیرون رفت و آزاد شد.

هوش مصنوعی: انسان در تلاش است تا خود را در این دنیا به خوبی بشناساند و وقتی به این نتیجه می‌رسد که دیگران او را درک نکرده‌اند، احساس ناامیدی و شرم می‌کند. این احساس باعث می‌شود که او در برابر سختی‌ها و چالش‌ها مقاومت کند و حتی با وجود سختی‌ها، سعی کند که شجاع باشد.

هوش مصنوعی: باید سر او را با تاج بیارایند و بدنش را بر تخت بنشانند، زیرا عزت و بزرگی او باید در دشت نمایان باشد، حتی اگر بدنش در شهری بدون بستر باشد.

هوش مصنوعی: سگ تر از آب، فرمانش از خشکی میش بدتر است؛ آنکه خشکی مرگ را رهبری می‌کند، در برابر تری و زندگی به سمت خشکیدن می‌رود.

هوش مصنوعی: این یل (پهلوان) که به زمین افتاده، چنان درشت و تنومند است که در هیچ دنیایی نمی‌توان یافت که سگی به این اندازه چاق باشد و یا بز به این اندازه لاغر.

هوش مصنوعی: جهان همچون آیینه‌ای بود که در آن چهره انسان‌ها نمایان بود و از آشوب و فتنه‌ای که در آن وجود داشت، همه چشم‌ها به تصویر بزرگ‌ترین جمعیت باز می‌شد.

هوش مصنوعی: نظام دین برتری یافته و کسانی که به طریقه نادرست و باطل می‌پردازند، ناتوان شده‌اند. در اینجا، پیام‌آور الهی در حال اعلام حقایق و قاضی بزرگ نیز در حال برقراری عدالت است.

هوش مصنوعی: هر زمانی با توجه به ارزش و فضیلت آن، حکم خاصی دارد که در پایان، مجرمان بر اساس میزان جرم خود، مجازات می‌شوند.

هوش مصنوعی: در اینجا گروهی از افراد با حال و روزهای مختلف توصیف می‌شوند. یکی از آنها کشته شده، دیگری خسته و بی‌حاله، سومی در محاصره و بسته و چهارمی رنجور و تنها به نظر می‌رسد. یکی از آنها نگران و پریشان به نظر می‌رسد و در تلاش برای پیدا کردن راهی برای نجات است.

هوش مصنوعی: آیا شایسته است که شاهی که اگر ابلیس هم در حق او شفاعت کند، خداوند او را ببخشد و همه گناهانش را در روز قیامت عفو کند؟

هوش مصنوعی: به نام آن خدایی که نعمت و رحمتی که دارد از تمام پادشاهان بیشتر است و تو را در جایگاه بخشش و عطا قرار داده است.

هوش مصنوعی: به مهربانی اوست که اگر بخواهد، چنین آفرینش‌های شگفت‌انگیزی به وجود می‌آورد که حتی مردم، با اینکه آن را می‌بینند، به خودشان هم نمی‌توانند باور کنند.

هوش مصنوعی: هفت اقلیم برای من مانند زندانی است، چون بدون زیبایی تو هیچ شادی‌ای در دل و جانم نیست و نه از خواب خبر دارم و نه از غذا.

هوش مصنوعی: مانند شمع، با اشک‌های آتشینم هر لحظه می‌سوزم و نابود می‌شوم. وقتی در جدایی تو مانند صاعقه احساساتم به اوج می‌رسد، دلم مانند دودی به سمت آسمان بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: هرگز نخواهم فرار کرد از حکمت خداوند، هر جا که باشم. تو ای خداوند، بهترین هستی و من بنده‌ای بد و ناتوان هستم.

هوش مصنوعی: رنج و درد تو برای من از آرامش و درمان بهتر است. اگر تو مرا رنجیده‌خاطر کنی، برای من از خوردن خرما نیز لذت‌بخش‌تر است و اگر به من گزند برسانی، برایم جذاب‌تر از نشستن بر منبر است.

هوش مصنوعی: تو نوری هستی که در سراسر جهان تابیده‌ای و سایه‌ات به خاطر وجود خداییت است. تنها در عدم و ناپیدایی می‌توانی پنهان شوی و غیر از آن چیزی وجود ندارد که بتواند تو را انکار کند.

هوش مصنوعی: به سدی اشاره کن که حال من را روشن کند، زیرا وقتی که به گناهم یقین پیدا کردم، عفو تو را بر آن گناه گسترش ده.

هوش مصنوعی: با یک فرمان که مؤثر باشد، از شرم و خجالت من را رهایی بخش و با یک رحمت که شامل حال من شود، از درد و رنج من بیرون بیاور.

هوش مصنوعی: عروس کشور جوان‌تر شده و نیاز به آرایشگری دارد که بتواند با یک ایده خلاقانه، زیبایی و شکوه آن را بسازد.

هوش مصنوعی: شاه گفت: نه، وقتی آن آشفتگی از حد گذشت، من این شعله را آرام می‌کنم و این سحر را در خورشید قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که کسی که دل بزرگ و شجاعت دارد، می‌تواند در مواقع حساس با درایت و قدرت عمل کند و در موقعیت‌های دشوار، حتی زمانی که تحت فشار قرار می‌گیرد، به عقب‌نشینی از رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی فکر کند. این نشان‌دهنده‌ی بلندی روح و عفو در برابر چالش‌هاست.

هوش مصنوعی: به رحمت خدا، هنگامی که ستاره بخت طلوع کرد، شمشیری از سمت مشرق برکشیده شد و همه سپرها را بر زمین انداختند. دیگر نه ماهی باقی ماند و نه ستاره‌ای.

هوش مصنوعی: یک زن زیبا و مقنع (حجاب‌دار) به دلیلی در چاهی افتاده است و به سبب آب درون آن، مانند فرعون که در آتش غرق شد، در مرحله‌ای سخت و ناامیدکننده قرار دارد، به طوری که همه چیز برایش تمام شده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگرچه در بستر خون غوطه‌ور است، اما بگو که آیا برای پادشاه فدای گوساله‌ای خواهی شد، مانند آنکه به او فقط به عنوان یک حاجی نگاه می‌شود.

هوش مصنوعی: زمان مرگ با خنده و شادی می‌آید، در حالی که این موجود کور و زیر سله، چون مار به خواب رفته است.

هوش مصنوعی: گویی که پای کسی در فضایی شلوغ و در هم کوبیده می‌شود، و می‌گویید که دست کسی می‌خواهد کار کند، اما انگار بر روی سطح یخی نشسته است.

هوش مصنوعی: به خود بیا و قدر نعمت‌هایت را بدان، وگرنه به زندگانی بی‌مورد و بی‌ثمر بیشتری مبتلا خواهی شد، مانند دودی که در برابر قصاب است یا خری که به پالان‌دوزی مراجعه می‌کند.

هوش مصنوعی: سرنوشت می‌گفت که تو آرامگاه زیبایی برای خود ساخته‌ای، و زن قدرتمند می‌گفت که تو رفیق خوبی پیدا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: سعادت گفت: ای شاه، شهاب را به پرواز درآور! زیرا که برای سلطان شایسته نیست که از بالای آسمان نگاهی بیندازد.

هوش مصنوعی: هنوز او را به طور کامل نشناخته‌اند که صدای پیروزی از بالای گنبد سبز در گوش جهان طنین‌انداز شد.

هوش مصنوعی: در دومین روز محرم، سالی که در آن قرار داریم، نامی بزرگ به وجود آمده است که از آن فتحی یاد می‌شود و تا روز قیامت درباره‌اش صحبت خواهد شد.

هوش مصنوعی: خدا را سپاس که چه زمانی شاه به کابل آمد؟ امیدوارم که خداوند حافظ و نگهبان او باشد و ستاره‌اش همیشه درخشان و وفادار باقی بماند.

هوش مصنوعی: در وسط آن گره که آتش در آن پنهان است، برقی از آتش زیر چادر آبی برق می‌زند.

هوش مصنوعی: بوی پیروزی از شمشیر او به مشام می‌رسید، به‌طوری که انگار گل نیلوفر از عشق درخشندگی‌اش را از نور خورشید گرفته است.

هوش مصنوعی: در صف، هلالی مانند قوس قزح قرار گرفته است که از رنگ‌های مختلف تشکیل شده، به‌طوری‌که یکی از آنها سبز و دیگری قرمز است.

هوش مصنوعی: هنگامی که شاه در مرکز قرار دارد و قدرت و شانس او مانند بازویی قوی عمل می‌کند، فرزندانش به سه نفر تقسیم می‌شوند که دو نفر مانند دو قطب و یکی دیگر مانند محور هستند.

هوش مصنوعی: شجاع الدوله مسعود، که مانند گل در باغ دنیا می‌درخشد، با زیبایی‌اش خبر از خوشحالی و خوشحالی می‌دهد.

هوش مصنوعی: ماه که نماد خداوندی و قدرت است، بر افراشته‌ی او یعنی معز الدوله خسرو شاه، می‌درخشد. صبحگاهان که می‌رسد، این ماه به قدری درخشان است که نورش به گونه‌ای است که گویی صبح را به لرزه درآورده و آن را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: در دریای پادشاهی معین الدوله، که شاهی بزرگ و با شخصیت است، عروس مملکت از زیبایی و اصالت او شکل گرفته و به زیبایی خاصی دست یافته است.

هوش مصنوعی: این مصراع به توصیف ویژگی‌ها و صفات یک وزیر می‌پردازد که باید جهانی و عادل باشد و همچنین به عنوان یک نماینده کامل و محترم شناخته شود. این فرد باید به گونه‌ای باشد که از اخلاق و رفتار او نشانه‌هایی از پیامبری و نیکوکاری دیده شود.

هوش مصنوعی: بندگان خدا که از زندگی و امکانات دیگران حسرت می‌برند، امروز در کنار هم خاقان و قیصر، کمال و افتخار را تجربه می‌کنند.

هوش مصنوعی: غبار ناشی از حرکت جمعیت آن‌ها مانند ابروهایی گشاده است، تیرهایشان همچون بارانی بر زمین می‌بارند، تیغ‌هایشان درخشان و برق‌آسا هستند و صدای کوس‌هایشان مانند رعد و برق طنین‌انداز است.

هوش مصنوعی: از بلای بزرگ و مشکل، مانند خارهای پشت، بر اثر آن، اکنون نمی‌داند در این دنیا چگونه باید زندگی کند و چه کارهایی باید انجام دهد.

هوش مصنوعی: به اطراف نگاه کن که چگونه لشکرهای هندوستان به صورت انبوه و بسیار زیاد در حال حرکت هستند، طوری که انگار ذرات ریز به خورشید پیوسته‌اند و درخشان شده‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیت والای علی به عنوان فرماندهی شجاع و دلیر پرداخته است. او را به عنوان کسی که در میدان نبرد جانفشانی می‌کند و مدافع حق و عدالت است، تصویر می‌کند. همچنین به قدرت و عظمت او در مقایسه با قهرمانان دیگر اشاره دارد و نشان می‌دهد که او در بین مردم و در تاریخ جایگاهی ویژه دارد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، نیروهای غور درست مانند آتش، با تمام ناپایداری‌شان آماده هستند و مانند برق در زره می‌درخشند.

هوش مصنوعی: دست‌ها را از کار باز کردند و حالا خشک و بی‌حرکت شده‌اند، همان‌طور که در یک شوخی دید را به چشم کور سپرده‌اند.

هوش مصنوعی: چنان در آهن نفوذ کرده و پنهان شده است که گویی یأجوج و مأجوج در سد اسکندر مستقر شده‌اند.

هوش مصنوعی: همه به محض اینکه قوی‌ترین فرمانروایی تصمیم به حمله گرفت، به زانو درآمدند و به زفت و سرنوشت بد دچار شدند. زمانی که طوفان هولناکی شروع شد، هیچ‌کس نتوانست مقاومت کند.

هوش مصنوعی: آنها را به دل اعماق بردند و گویی دشمنانشان به شکل خدا و مخلوقات و دامان طبیعت مانند کوه‌ها، دشت‌ها، خاک، سنگ، دریا و ساحل درآمدند.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌تابی و دردهایی که کشیده‌ام، آرزوهایم به شدت درگیر شده‌اند. به همین دلیل، زمان مرگ برایم بسیار وحشتناک و نفرت‌آور شده، اما در عین حال، دلم به آرامش می‌رسد.

هوش مصنوعی: بخار جان به قدری به سمت بالا رفت که گویی همین حالا آسمان به رنگ خون درمی‌آید و سفید می‌شود.

هوش مصنوعی: آب جوی خون به قدری روان شده که تا صد سال در باغ، مانند شاخه‌های سرخ درخت بید، برگ‌های سیاه و تیره‌ای پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا به مباحثه‌ای میان بلا (مصیبت) و قضا (سرنوشت) اشاره شده است. بلا می‌گوید که بی‌عدالتی‌ها و رنج‌ها از زندگی چقدر می‌توانند دردناک باشند و از قضا می‌پرسد که آیا می‌توان این رنج‌ها را از شخصی دور کرد. قضا نشان می‌دهد که قدرت و توانمندی در زندگی انسان‌ها به اندازه سرنوشت و تقدیر آنها وابسته است و برخی مسائل غیرقابل‌اجتناب هستند. این مکالمه به نوعی تجلی روابط بین مشکلات انسانی و سرنوشت و قدرت آن اشاره دارد.

هوش مصنوعی: بلبل از زیبایی گل و پیروزی تو می‌خواند و می‌نازد، مانند آنکه جان اسکندر به شکوهمندی و بزرگی خود می‌بالد.

هوش مصنوعی: ای کاش همه، روشنی شمع را ببینند که چقدر زیباست، مانند چهره محبوب. و همچنین ای کاش همه طعم شیرین شکر را بچشند، به همان اندازه که لب‌های دلبر دلنشین و خوشمزه هستند.

هوش مصنوعی: اگر فکر و خاطر بدی داشته باشی، حتی اگر در ظاهر شیرین و زیبا به نظر بیایی، سرانجام کار تو به بی مسکنی و تلخی منجر می‌شود، مانند این که آتش به شمع برسد و آب به شکر بریزد.

هوش مصنوعی: با بهره‌گیری از خوشبختی، هر روز و شب از باغ سعادت گل بچین و با تلاش و همت، از جوانی خود سال‌ها و ماه‌ها بهره‌برداری کن.

هوش مصنوعی: تو برای عروس نویی که به یادش جهانی بزرگ ساخته‌ای، آسمان را به عنوان بام و زمین را به عنوان حیاط و کل دنیا را به عنوان دیوار و بهشت را در نظر گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: برای به دست آوردن نام نیک، باید نهالی تازه بکاریم که ریشه‌اش پایدار و ستایش‌انگیز باشد و شاخه‌هایش موفقیت و برگ‌هایش خوشبختی را به ارمغان بیاورد.