مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون یاد کنم با دل ریش از سفرت</p></div>
<div class="m2"><p>ترسم ز هلاک جان خویش از سفرت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با اینهمه راضی‌ام که پیشت میرم</p></div>
<div class="m2"><p>گر خود به زمانی دو سه پیش از سفرت</p></div></div>

شمارهٔ ۵۹

چون یاد کنم با دل ریش از سفرت
ترسم ز هلاک جان خویش از سفرت
با اینهمه راضی ام که پیشت میرم
گر خود به زمانی دو سه پیش از سفرت

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از دلتنگی و نگرانی خود برای سفر کسی صحبت می‌کند. او می‌ترسد که این سفر به هلاکت جانش بیانجامد، اما با این حال از رفتن به پیش آن شخص راضی است، حتی اگر قبل از شروع سفر به او برسد. در واقع، عشق و علاقه او بر نگرانی‌هایش غلبه دارد.

شمارهٔ ۵۷

شمارهٔ ۵۸

هوش مصنوعی: وقتی به سفر تو فکر می‌کنم، دلم درد می‌گیرد و از فرجام سفر تو می‌ترسم که مبادا جانم آسیب ببیند.

چون یاد کنم با دل ریش از سفرت

ترسم ز هلاک جان خویش از سفرت

هوش مصنوعی: با این حال، من راضی هستم که در کنارت باشم، حتی اگر کمی قبل از سفرت باشد.

با اینهمه راضی‌ام که پیشت میرم

گر خود به زمانی دو سه پیش از سفرت

شمارهٔ ۵۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده