هوش مصنوعی: ای کاش که تو پادشاهی باشی که نور خورشید در پیشگاهت به اندازه‌ی یک شب‌پرستوی کوچک باشد.

هوش مصنوعی: سرنوشت در مسائل بزرگ سرزمین، بر اساس نظر و مشورت تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: هر قلبی که در تو زیبایی و نیکی را ببیند، به خوشحالی و راحتی دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: تیغ تو که بر آن دشمنان فرود می‌آید، باعث می‌شود چهره سرزمین هامون همچون پر دروازه‌ای زیبا و دلربا شود.

هوش مصنوعی: بهار فرا رسید و پیام‌آور خوشحالی آمد. در این روز، شادمانی در اوج خود بود.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر جایگاه تو به صورت زیبا و با شکوهی همچون جشن نوروز ساخته شده است.

هوش مصنوعی: به ویژه به خاطر تو، سیاره‌ها و ستاره‌ها را به خاطر این قصر بی مانندت قربانی کردند.

هوش مصنوعی: در صبح زود، خورشید به آهستگی از افق بالا می‌آید و تصویری زیبا از طبیعت را به ودیعه می‌گذارد.

هوش مصنوعی: غلامی ختائی به خدمت به پیش خدمت رفت و به نشانه احترام، سر بره‌ای را هم با خود آورد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که وجود چهار چیز در زندگی انسان ضروری است: دوستان خوب، نوشیدنی، موسیقی و لحظاتی برای خوش‌گذرانی. بی‌اینها، زندگی خالی و بی‌محتوا خواهد بود.