هوش مصنوعی: غیر از تو کسی در دل من نیست که بخواهد با دیگران کینه‌ای داشته باشد و تنها تو هستی که این عشق و محبت را در دل من به وجود آورده‌ای.

هوش مصنوعی: تو از ابتدا خواسته‌ای که این کار را انجام دهی و حالا خودت با دست خودت این کار را به انجام رسانده‌ای.

هوش مصنوعی: با من هم‌نوا شو و با من همگام باش تا به حقیقتی برسی که عشق و محبت، یکتاست و بی‌نظیر.

هوش مصنوعی: اگر همت و اراده‌ای پایین داشته باشی و از نظر جسمی هم در مرتبه‌ی پایین‌تری قرار بگیری، نمی‌توانی به بزرگ‌منشی و عظمت دست یابی.

هوش مصنوعی: تو هیچ وقت برای سلام کردن به من بلند نمی‌شوی، این واقعاً عجیب است که تو اینقدر بی‌توجه هستی.

هوش مصنوعی: از سلام کردن تو چه فایده‌ای دارم وقتی که در تو هیچ نشانه‌ای از سلامتی وجود ندارد؟

هوش مصنوعی: از قامت و ایستادگی تو چه چیزی برمی‌خیزد، انگار که پشه‌ای در حال پرواز است.

هوش مصنوعی: اگر ناگهان برخیزی و از جا بلند شوی، بدان که تو نیز جزو همان کسانی هستی که نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: قد و قامت تو که دچار نقصان شده، باعث ضعف من شده و به نوعی مرا به سکوت و خاموشی کشانده است.

هوش مصنوعی: یک جنبه دیگر از موضوعی برای من روشن شده که آن هم خود نمایانگر یکی از ظرافت‌های این مسأله است.

هوش مصنوعی: تو باعث حیرت و آشفتگی همه‌ی عالم هستی و وقتی برمی‌خیزی، کسی به دنبال تماشای تو نیست.

هوش مصنوعی: اگر کمبودی در من وجود داشته باشد، مردم خواهند گفت که به خاطر آمدن تو، فتنه و آشوبی به پا شده است.

هوش مصنوعی: راحتی و سلامتی در زمان تو به قدری دور از دسترس و نایاب است که مثل مکان پرنده افسانه‌ای عنقاست.

هوش مصنوعی: به خاطر کجروی و فساد در دنیای تو، آسمان به دعا و ناله در نیمه شب به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: این جمله به معنای این است که اگر در شرایط سختی قرار داشته باشی و کسی جز سلامی ساده نمی‌تواند به تو کمک کند، باید به خودت سانسوری بگویی که تنها به حال خود وا نمانده‌ای.