هوش مصنوعی: ای خدای مهربان، چه اتفاقی افتاده که امسال تو را می‌خوانم؟ من که در رنج و سختی هستم و بی‌حامی.

هوش مصنوعی: بعد از ده سال، از این سلطنت و حکومت، به این نتیجه رسیدم که از هر آرزویی که داشتم، محروم ماندم.

هوش مصنوعی: من وظیفه‌ام خدمت کردن و دعا کردن است و این دو به طور طبیعی با هم ارتباط دارند.

هوش مصنوعی: زمین هیچ‌وقت از غذا پر نمی‌شود و آسمان‌ها هم از ستاره‌ها خالی نخواهند ماند.

هوش مصنوعی: زمان و روزگار به گونه‌ای ظالم و بی‌رحم هستند و انسان نیز به همین اندازه جهل و ظلم در وجودش نهفته است.

هوش مصنوعی: نه من بی‌مهارت در هنر هستم و نه تو از نور علم بی‌نصیب.

هوش مصنوعی: نه تو به ابرام و تنگدستی افتادی و نه من به ثروت و بزرگی. نه تو به خدمت من درآمدی و نه من صاحب اختیار تو هستم.

هوش مصنوعی: تو مالک و تسلط‌دار هستی و من تابع و تحت فرمان تو هستم، تو قدرت و اختیار را داری و من زیر سلطه‌ی تو هستم.

هوش مصنوعی: به دنیا آمده‌ایم تا در این زندگی با مشکلات و چالش‌ها مواجه شویم و در این مسیر، زیبایی‌ها و لحظات خوب را نیز تجربه کنیم. زندگی همواره نیاز به تلاش و توجه دارد تا بتوانیم از آن بهره‌مند شویم و نیکویی‌ها را بشناسیم.

هوش مصنوعی: هر چه بخواهی از روزی خودت، می‌توانی انجام بدهی، خواه آن را به صورت احسان به دیگران بدهی یا به شیوه‌ای معمول و متداول.