هوش مصنوعی: ای کسی که در تلاش و کوشش خود به آفتاب و روشنایی دست یافته‌ای، به خاطر بلندی و علوِ مقام‌ات، از آسمان‌ها آزاد و رها هستی.

هوش مصنوعی: حضور تو مانند نوری است که در زمان ظهر بر روی زمین می‌تابد و همه جا را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: خاکی که زیر قدم‌هایت است، بویی خوش و گلابی مانند بوی مشک ختن به مشام می‌رسد.

هوش مصنوعی: اگر خار در کنار گل باشد، به خاطر صحبت و همراهی او، بوی خوشی از تو می‌گیرد و باغ را زیبا می‌کند.

هوش مصنوعی: دست سفید تو، درخشان و زنده، قدرتی دارد که می‌تواند تاریکی و غم را از میان ببرد.

هوش مصنوعی: این بیت به روشنی بیان می‌کند که کسی با مهارت و دانش در علم منطق، می‌تواند صدای زیبا و دلنشین موسیقی را از صدای زاغ تمییز دهد. به عبارت دیگر، استعداد و آگاهی فکری می‌تواند به انسان کمک کند تا زیبایی‌های هنری و موسیقی را درک کند و از اشکال ناپسند و بی‌کیفیت متمایز نماید.

هوش مصنوعی: شما می‌دانید که کبک چگونه با دقت و تیزبینی از لانه‌اش خارج می‌شود، در حالی که کلاغ به صورت متفاوتی رفتار می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در آتش قرار بگیری، به خاطر ثنایت (مدح و ستایش) به لباس سمندر (موجودی که با آتش آسیبی نمی‌بیند) دست پیدا می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر نبود این خزانه، رشته‌ها از لعاب کناغ نمی‌گسستند.

هوش مصنوعی: سرو به یادم آورده شد، گلی مانند لاله که در دل بیابان می‌رویید و به خود می‌بالید.

هوش مصنوعی: من از تو با نرمی و لطف خواهم خواست که چیزی به من بدهی، نه به زور و مثل اینکه چیزی از الاغ بگیرم.

هوش مصنوعی: این سه واژه فارسی وجود دارند که معادل عربی آن‌ها مانند رنگ‌های یک نقاشی است.

هوش مصنوعی: برو و ثابت کن که در زبان عربی، جمع کلماتی مانند "مو" و "بست" و "استفراغ" چگونه تشکیل می‌شود.