هوش مصنوعی: خداوند به من مانند یک لباس زیبا، زندگی و وجود بخشید و به من زیبایی، مقام، جوانی و خوبی عطا کرد.

هوش مصنوعی: من گفتم که برای شکرگزاری باید به عبادت روی آورم، اما خودم دچار مشکل و ناهنجاری‌های نسل بشر هستم که می‌تواند به نوعی بازی و لذت‌جویی تعبیر شود.

هوش مصنوعی: آرزوهای این دنیا به خاطر هشدار من از دست رفت و تمایلات آن دنیا به دلیل فریب من از بین رفت.

هوش مصنوعی: برای حفظ مال و جانم از ترس دشمنان، هرگز نتوانستم در زندگی‌ام شاد باشم.

هوش مصنوعی: گاهی در سن جوانی نتوانستم از شتاب و نیرنگ‌های پیران بی‌روح بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: امروز در حالتی هستم که عمرم به پیری نزدیک شده و به خاطر رفتارهای ناشایست جوانان که مانند سگ‌های ولگرد هستند، دچار ترس و لرز هستم.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که خدای من برای درد و رنج، دنیا را خلق کرده است؛ جهان من از ابتدا با ستم و ناعدالتی پر شده است.