هوش مصنوعی: ای پادشاهی که نام تو را بزرگان زمان به عنوان فخر و زینت یاد می‌کنند و به خوشنودی و بزرگی تو می‌بالند.

هوش مصنوعی: از اشک چشم به زمین تو را که به خاک تبدیل کرده‌اند، مانند مومیایی که برای درمان آماده می‌شود، بازسازی می‌کنند.

هوش مصنوعی: در اینجا می‌گوید که در عالم بالا، فلک به خاطر تو و بر اساس مقام و ارزشی که داری، مایل است که روزی‌ات را فراهم کند و بستر را برای رسیدن به آن فراهم می‌سازد.

هوش مصنوعی: هر شب، ستاره‌ها به قصد زمین فرود می‌آیند تا از ساکنان گرامی تو محافظت کنند.

هوش مصنوعی: فرشتگان دعا و درخواست تو را به گونه‌ای به آسمان می‌برند که مانند زینت‌هایی در گوش و گردن آسمان باشد و این دعاها را به هم می‌رسانند.

هوش مصنوعی: اگر روباهی بازیگوش باشد، شجاعت تو باید یادآور قدرت و دلیری شیر جنگل باشد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی با سیاست صحبت کنی، بیهوده است که به عظمت و بزرگی این دنیا اشاره کنی.

هوش مصنوعی: بخشش و سخاوت تو به قدری آسان و بی‌دردسر است که حتی با یک درخواست ساده می‌تواند به نیازمندی‌ها پاسخ دهد و گنج‌های نهفته را برآورده سازد.

هوش مصنوعی: نگاه تو بی‌هیچ تردیدی به سرعت به عمق جان‌ها نفوذ می‌کند و آنچه زیر پرده‌های پنهان وجود دارد را می‌بیند.

هوش مصنوعی: دلا، برای من داستانی بخوان که وقتی آن را می‌شنوم، دیوارها و محیط اطراف هم با من شریک شوند و احساس امنیت کنند.

هوش مصنوعی: چون پادشاهان دنیا بیشتر از دل مهربان و رخسار شرمگین، عفو و رحمت دارند.

هوش مصنوعی: چند مدت دیگر ستاره‌های درخشان آسمان بر زمین پر از خاک می‌نشینند و مانند سایه‌ای تاریک بر من خواهند گذشت و من را نادیده خواهند گرفت.

هوش مصنوعی: تا کی باید در بند جدایی بمانم و تحمل درد را داشته باشم؟ تا کی دل من را غمگین و ناراحت خواهند کرد؟

هوش مصنوعی: جز با تو، با هیچ‌کس دیگر نمی‌توانم این حرف را بزنم، زیرا آنها فقط به من پاسخ می‌دهند و اصلاً دین و عقیده‌ای ندارند.

هوش مصنوعی: اگر به غیر از تو مرا خطاب کنند و از من بخواهند که به دیگران کمک کنم، حتی اگر با مهارت و دقت باشد، همچنان برای من ارزش ندارد.

هوش مصنوعی: طوطی به خاطر ظلم و ناراحتی زبان خود را به صدا درمی‌آورد و اگر جوجه‌ای بخواهد داستانی از آنچه بر سرش آمده بگوید، آن را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: کار من درست و صادقانه است، حتی اگر عیوبی داشته باشم. اگر هنری در کار من وجود دارد، بشنو که صادقان تمام این را تایید می‌کنند.

هوش مصنوعی: کار من امانتی است که اگر خوب انجام دهم یا بد، راستگوها همیشه مرا انسان قابل اعتمادی می‌دانند.

هوش مصنوعی: در درون من، روحی پاک و صاف وجود دارد، اما اگر کسی نااهل باشد، به سختی می‌تواند آن را درک کند. دل‌های صاف و پاک، معمولاً از پیش توسط خودشان انتخاب می‌شوند.

هوش مصنوعی: از درد من، افرادی با خون دل گریه می‌کنند و به خاطر سوزش درونم، دل من به این حالت در می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر خار گلی به دامن من بچسبد، ای کاش گلابی که در آستین است، به چشم‌های من بریزند.

هوش مصنوعی: این‌ها را از خود دور نکن و از آن‌ها فاصله نگیر، که در کارهای بزرگ و شایسته، نام زیبایی را آشکار می‌کنند.

هوش مصنوعی: آب حیات در برابر این روش الهی مانند خاک می‌شود، پس چه نسبتی دارد که با این لطف او، آب معینی تعیین کنیم؟

هوش مصنوعی: من کسی هستم که کلامم به اندازه جادو اثرگذار و دلنشین است و می‌تواند با جادوگری سامری هم‌نشینی و نزدیکی داشته باشد.

هوش مصنوعی: به من با دیدی عمیق و فهمیده نگاه کن، تا ببینی من چه کسی هستم و اینکه صاحب‌نظران چگونه به من می‌نگرند.

هوش مصنوعی: اگر تو مردی با رحمتی، به من امیدی ببخش تا مردم زمانه، گمان‌های خود را به یقین تبدیل کنند.

هوش مصنوعی: اگر افراد دشنام‌دهنده را به سیاست مشغول کنی، آن وقت همه به من توهین می‌کنند و نامم را نفرین می‌کنند.

هوش مصنوعی: دولت و نعمت تو به من کمک می‌کند، ولی خودت باید به چیزی محکم و مستحکم چنگ بزنی.

هوش مصنوعی: فقط محبت و لطف تو برای من کافی است، حتی اگر دل‌های غمگین و ناراحت در تلاش باشند تا من را افسرده کنند.

هوش مصنوعی: اگر عطر و خوشبویی به کسی هدیه کنی، دیگر نیازی نیست افرادی که در جستجوی شیرینی و نعمت هستند، به دنبال عسل بروند.

هوش مصنوعی: آنانی که از چشیدن شربت کوثر سیراب شوند، چگونه می‌توانند یاد و ذکر شوق و حال ناتوانی را فراموش کنند؟

هوش مصنوعی: مرا آزاد کن، زیرا هرکسی از اهل علم و فضیلت جانش را به خاطر لطف تو با کرامت می‌فروشد.

هوش مصنوعی: به گونه‌ای رفتار کن که همه مخلوقات به خاطر وجود تو، تو را ستایش و تحسین کنند.

هوش مصنوعی: می‌گویند برخی افراد بزرگ و سلطان‌ها اینگونه ثروت می‌دهند و با ترحم عمل می‌کنند.