هوش مصنوعی: به خاطر تو، به خودت نگاه کن و حال و روز من را خراب نکن.

هوش مصنوعی: هرچند زیبایی تو برای ما آرامش جان و دل است، اما در آئینه به زیبایی خود نگاه نکن و از آن پناه نبر.

هوش مصنوعی: درخت سرو و گل تو زیر سایبان مشکی، زیبایی تو را مانند غالیه بر چهره‌ات که مثل ماه می‌درخشد، توصیف می‌کند.

هوش مصنوعی: با موهای شبیه رسن خود، مرا در عشق اسیر کردی، پس ای محبوب، عمری دیگر مرا در این چاه عشق گرفتار نکن.

هوش مصنوعی: از دوری معشوق و غم ناشی از آن، عمرم به شدت کوتاه شده است، پس ای دل، اجازه نده که این درد و غم بیش از این بر من فشار بیاورد.

هوش مصنوعی: درد و رنج من ناشی از حسرت و جدایی تو است. نگران نباش که من چه رنجی می‌برم، فقط این مشکل را برای خودت به وجود نیاور.

هوش مصنوعی: آزار دادن افراد بی‌گناه بدتر از انجام گناه‌های دیگر است. پس از خداوند بترس و به هیچ‌کس آسیب نرسان.

هوش مصنوعی: به خط خود، سفیدی نامه‌ام را سیاه کن، اما روز ناامیدی‌ام را به شب تاریک تبدیل نکن.

هوش مصنوعی: اگر از قاصدی خبری خوش نشنوی، نخواهی که مستان را به رقص درآوری و به آن‌ها نگاه نکن.

هوش مصنوعی: در حالیکه عمر باارزش من به انتظار گذشت، تو خودت را درگیر پاسخ دادن به نامه‌ام نکن، اگر خواستی پاسخ بده و اگر نخواستی، مهم نیست.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی که بر دوش من سنگینی می‌کند، به اندازه‌ی یک کوه سنگین است. بدن من در مقابل این غم مانند کاهی بی‌ارزش است. نگذار که این بدن، تحت تأثیر این غم و فشار سنگین قرار بگیرد.

هوش مصنوعی: ای دل، در برابر سختی‌ها صبر کن و ناامید مشو. بی‌سر و صدا باش و هیچ گله‌ای نداشته باش.

هوش مصنوعی: به جز از شخص صاحب‌اختیار، از دیگران کمک نطلب و به جز به دستورات پادشاه مراجعه نکن.

هوش مصنوعی: خوشبختی و روشنایی زندگی را جز از محبت و نور الهی نطلب، و به هیچ پناهی جز حمایت پروردگار اکتفا نکن.