مجد همگر » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای بیحذر ز سوز من بیخبر بترس</p></div>
<div class="m2"><p>بیداد و جور کم کن و از دادگر بترس</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر شام تا سحر نفسم جفت ناله هاست</p></div>
<div class="m2"><p>ای صبح رخ ز ناله شام و سحر بترس</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دست قدر قضای غمت بر سرم نوشت</p></div>
<div class="m2"><p>ای فارغ از غمم ز قضا و قدر بترس</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>داری دل و به بردن جان قصد می کنی</p></div>
<div class="m2"><p>ای جان مکن که این خطر است از خطر بترس</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>تیر دعا ز شست سحر کارگر بود</p></div>
<div class="m2"><p>زنهار پیش از آنکه شود کارگر بترس</p></div></div>

شمارهٔ ۵۳

ای بیحذر ز سوز من بیخبر بترس
بیداد و جور کم کن و از دادگر بترس
هر شام تا سحر نفسم جفت ناله هاست
ای صبح رخ ز ناله شام و سحر بترس
دست قدر قضای غمت بر سرم نوشت
ای فارغ از غمم ز قضا و قدر بترس
داری دل و به بردن جان قصد می کنی
ای جان مکن که این خطر است از خطر بترس
تیر دعا ز شست سحر کارگر بود
زنهار پیش از آنکه شود کارگر بترس

شمارهٔ ۵۱

شمارهٔ ۵۲

ای بیحذر ز سوز من بیخبر بترس

بیداد و جور کم کن و از دادگر بترس

هر شام تا سحر نفسم جفت ناله هاست

ای صبح رخ ز ناله شام و سحر بترس

دست قدر قضای غمت بر سرم نوشت

ای فارغ از غمم ز قضا و قدر بترس

داری دل و به بردن جان قصد می کنی

ای جان مکن که این خطر است از خطر بترس

تیر دعا ز شست سحر کارگر بود

زنهار پیش از آنکه شود کارگر بترس

شمارهٔ ۵۲

اطلاعات