هوش مصنوعی: وقتی او صحبت می‌کند، مانند مروارید زیبایی از دهانش خارج می‌شود و لبخندش به شیرینی و لذت شکر می‌ماند.

هوش مصنوعی: عاشق مانند شمعی است که در شب وصال، در برابر محبوبش ذوب و آب می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر باد خشم او وزیدن بگیرد، میوه‌های درخت زندگی بر زمین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: اگر نسیم لطف و محبت او وزیدن بگیرد، باغ خشک و بی‌برگ نیز جوانه می‌زند و برگ‌های تازه می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ابر بر بام او به جای اشک، همه درد و غم دلش را می‌ریزد.

هوش مصنوعی: چشمانش به زیبایی چشم آهو می‌ماند و رنگ شش‌هایش مانند مخموری است که به رنگ خون شیر نر تغییر کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که مقام و اعتبار انسانی در دنیا به وسیله‌ی کارهای نیک و فضایل او مشخص می‌شود. اگر فرشتگان نیز بر سر او باران نیکویی بریزند، باز هم ارزش و مقام او بستگی به تلاش‌های خود او دارد.