مجد همگر » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ترا تا دل بسان سنگ باشد</p></div>
<div class="m2"><p>مرا هم دل بدینسان تنگ باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>منم کز نام عشقت فخر دارم</p></div>
<div class="m2"><p>ترا تا کی ز نامم ننگ باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>چه گوئی وقت صلح ما نیامد</p></div>
<div class="m2"><p>بگوی آخر که تا کی جنگ باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>به رهواری پذیرفتیم عذرت</p></div>
<div class="m2"><p>چه می دانم که عذرت لنگ باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>به عمر خود ببینم باز یک شب</p></div>
<div class="m2"><p>که زلف تو مرا در چنگ باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>من و تو حاضر و پیش من و تو</p></div>
<div class="m2"><p>می سرخ و نوای چنگ باشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>به بوسی راضیم آن می نخواهم</p></div>
<div class="m2"><p>وگر خواهم سر بر سنگ باشد</p></div></div>

دیوان مجد همگر به تصحیح و تحقیق احمد کرمی - مجد همگر - تصویر ۴۳۴

شمارهٔ ۴۲

ترا تا دل بسان سنگ باشد
مرا هم دل بدینسان تنگ باشد
منم کز نام عشقت فخر دارم
ترا تا کی ز نامم ننگ باشد
چه گویی وقت صلح ما نیامد
بگوی آخر که تا کی جنگ باشد
به رهواری پذیرفتیم عذرت
چه می دانم که عذرت لنگ باشد
به عمر خود ببینم باز یک شب
که زلف تو مرا در چنگ باشد
من و تو حاضر و پیش من و تو
می سرخ و نوای چنگ باشد
به بوسی راضیم آن می نخواهم
وگر خواهم سر بر سنگ باشد

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

ترا تا دل بسان سنگ باشد

مرا هم دل بدینسان تنگ باشد

منم کز نام عشقت فخر دارم

ترا تا کی ز نامم ننگ باشد

چه گوئی وقت صلح ما نیامد

بگوی آخر که تا کی جنگ باشد

به رهواری پذیرفتیم عذرت

چه می دانم که عذرت لنگ باشد

به عمر خود ببینم باز یک شب

که زلف تو مرا در چنگ باشد

من و تو حاضر و پیش من و تو

به بوسی راضیم آن می نخواهم

وگر خواهم سر بر سنگ باشد

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات