هوش مصنوعی: در این دنیا، هیچ دلی نیست که برای تو غمخور باشد و هیچ‌کس نیست که به کار تو علاقه‌مند نباشد.

هوش مصنوعی: در سراسر جهان، هیچ موجود زنده‌ای را نمی‌توان پیدا کرد که به اندازه من نسبت به آن نرگس زیبا و خطرناک تو احساس زنده‌دلی کند، حتی اگر جانش در حال حاضر مرده باشد.

هوش مصنوعی: زمانی که چهره‌ات به زیبایی ماه و سیاره مشتری درخشان شود، کیست که دل و جانش به دنبال تو نباشد؟

هوش مصنوعی: وقتی تو با ظلم و بی‌رحمی‌ات در دل‌ها نفوذ کرده‌ای، هیچ کس نیست که در دام عشق تو نیفتاده باشد.

هوش مصنوعی: به زیبایی تو، خواهش می‌کنم دیدارت را از من نگریز؛ چون من نمی‌توانم تحمل نداشتن دیدار تو را داشته باشم.

هوش مصنوعی: یک ماهی که حتی در زیبایی و پررنگی خود هم بی‌نظیر است، با تمام شگفتی‌ها و جذابیت‌هایش، باز هم نمی‌تواند به رونق و تیزی بازار تو برسد.

هوش مصنوعی: سبزه‌ای که دور گل را احاطه کرده لطیف و زیباست، اما به خوبی نمی‌تواند جای خط سبز تو را بر روی گلناری تو بگیرد.

هوش مصنوعی: نرگس و لاله هر کدام زیبایی‌های خاص خود را دارند، اما زیبایی چشمان و چهره تو به هیچ کدامشان نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: زیبایی‌های ظاهری تو مثل خال و زلف و لب، همه فریبنده‌اند، اما هیچ‌کس نمی‌تواند به اندازه‌ی طره‌ی زیبا و منحصر به فرد تو جاذبه داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر به تو لقب سرو بدهم، درست نیست؛ چون رفتار و ناز و طرز تو به زیبایی و شیرینی سرو نمی‌باشد.

هوش مصنوعی: من هرگز ماه را با چهره زیبا و دلنشین تو مقایسه نمی‌کنم، زیرا زیبایی کلام و سخنان تو به اندازه افشاندن شکر از ماه درخشان و دلپذیر نیست.