هوش مصنوعی: وقتی خورشید زیبایت از سر کوچه بیرون می‌آید، مردان و زنان از هر سو فریاد می‌زنند.

هوش مصنوعی: ماه چون آن چهره زیبا را نداشته باشد، نمی‌تواند هر شب به خوبی به آسمان بیاید.

هوش مصنوعی: اگر مردی بوی تو را از زنی بشنود، مهر آن زن از دلش می‌رود و اگر به سمت تو برنگردد، این نشان می‌دهد که از شوهرش دور شده است.

هوش مصنوعی: وقتی قامت تو به زیبایی سرو است، چطور ممکن است مانند تو کسی ظهور کند؟ و زمانی که چهره‌ات زیبا است، چگونه ممکن است گل سرخی به این تندوری بیفتد؟

هوش مصنوعی: بر چشمان من قدم بگذار، ای سرو زیبای بلند قامت، زیرا این قامت خوشگل، از کنار جوی آب سر بر می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای پروردگار، چه مصیبتی است که وقتی محبوب را جلوه می‌دهی، عاشقانی که در پی درد و رنج هستند، فریادشان بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر در شب تار و ساکت صدای دل‌های شکست‌خورده را بشنوی، هر بار که زلف‌های تو به حرکت درآید، صدها رشته مو به اوج خواهد رسید.

هوش مصنوعی: می‌دانی که من هرگز از زلف تو دست نمی‌کشم، حتی روزی که موی من از ناخن‌هایم بیرون بیاید.