هوش مصنوعی: هر شب که به یاد جدایی تو، دلم به شدت ناراحت می‌شود، از شدت دلتنگی‌ام، دلم مانند سنگی در دوردست‌ها به فریاد در می‌آید.

هوش مصنوعی: هر صبح از درد جدایی تو ناله می‌کنم، به گونه‌ای که در زمان سحر، ساز و چنگ نیز می‌نالد.

هوش مصنوعی: از اندوه و ناله‌ی من، کوه‌ها به گریه خواهند افتاد و از اشک و گریه‌ی من، حتی سنگ‌ها در هر صبحگاهی ناله خواهند زد.

هوش مصنوعی: پرنده در باغ گل به پرواز درمی‌آید، مانند دل من که از آرزوی دیدن آن چهره‌ی زیبا به حالت ناله در آمده است.

هوش مصنوعی: در صبحگاه که زهره از افق ظاهر می‌شود، با صدای ناله و آهنگ خاصی، به گونه‌ای با من سخن می‌گوید و همدردی می‌کند.