هوش مصنوعی: ما در آتش عشق سوختیم و هیچ‌ چیزی از ما برنخاست. درد و رنج‌های زندگی همچون دودی در فضا پخش شدند و کسی صدای ناله‌ی ما را نشنید.

هوش مصنوعی: زندگی را با همدلی و عشق به همسفر خود بگذران و امید داشته باش که در لحظات شاد، یارت همیشه در کنارت باشد.

هوش مصنوعی: آنچه یک مسلمان می‌داند، قلب سنگدل و بی‌رحمی دارند که دل مؤمن را به کفر می‌کشاند.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و دلربای تو به خاطر غم و اندوه من رحم نمی‌کنند، همان‌طور که تیر و کمان هرگز بر خون شکارشان رحم نمی‌کنند.

هوش مصنوعی: از حرارت و تاثیر آفتاب، تمام بدن من مانند موهای سرم می‌شود که در آن، هیچ موئی به عشق من افزوده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: در باغ انتظار رسیدن به معشوق، گلی نیامد که بشکفد، چرا که مشکلات و سختی‌های زندگی باعث تیرگی چهره‌ام شده است.

هوش مصنوعی: شکیبایی و صبر کردم به امید این که زندگی‌ام چند سالی طول بکشد، اما حالا که عمرم رو به پایان است، صبر چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: به من امید داد که به وصال و تنهایی‌ام برسم، اما به ناامیدی‌ام هیچ باری نداد. پس منتظر چه چیزی باید می‌بودم؟

هوش مصنوعی: ما از بوسه‌ای که از لب او بیابیم راضی هستیم، اما آن بی‌رحم هرگز به جان، دین و دل ما راضی نمی‌شود.