هوش مصنوعی: دلی که با غم عشق تو همراه شده، هرگز نمی‌تواند با شادی و خوشحالی گره بخورد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به لذت‌های تلخ تن می‌دهد، به خاطر جذابیت و لبخند شیرین تو، در دام عشق تو گرفتار می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال تو بیفتد، ناگزیر باید از تو فرار کند و در نهایت با مشکلات و بدبختی‌ها روبه‌رو خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که درد و غم خود را با تو در میان بگذارد، مثل دامن زیبا و چین‌دار تو می‌شود. غم و ناراحتی‌اش به زیبایی تو می‌پیوندد و از شدت احساسش به شکل چین و شکن در می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ بت یا مجسمه‌ای در زیبایی تو قابل مقایسه نیست، حتی اگر هزار سال هم در سرزمین چین به جستجوی آن بپردازند.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو مانند جوی درخشان است که وقتی ماه به آسمان می‌آید، زیبایی و خوشگلی تو را بیشتر جلوه‌گر می‌کند و مانند خوشه‌هایی از کشت و زرع، دل‌ها را پر از شوق و زیبایی می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر تمام عمرم را صرف بوسیدن پاهای تو کنم، باز هم احساس می‌کنم که ارزش این کار را ندارد و زمین در مقابل تو کوچک و ناچیز است.

هوش مصنوعی: به زبان ساده، این جمله به این معناست که دل ساده و بی‌پناه من را با یک بوسه خریداری کن، پیش از آنکه زیبایی چهره‌ات به حدی برسد که مورد توجه همه قرار گیرد.

هوش مصنوعی: زمانی که به عشق من بی‌اعتنا شوی، مشخص می‌شود که زیبایی تو همواره ناپایدار است.