هوش مصنوعی: کیست آن کسی که مانند آینه نمی‌تواند در زیبایی چهره‌ات ذوب شود؟ و کیست آن که مثل طوطی، به گفتار شیرین تو هیچ علاقه‌ای ندارد؟

هوش مصنوعی: در دل تو اندیشه‌های ناز و نوازش وجود ندارد، وگرنه غیر از من کسی از دیدار تو ناامید نیست.

هوش مصنوعی: من آزاد و رها هستم! چرا در حجاب و پنهانی صحبت می‌کنی؟ من که به خوبی می‌دانم در این محفل، چه کسی به دام تو افتاده است؟

هوش مصنوعی: بلبل هر چه باشد، چیزهای خوب و بد را می‌بیند و می‌شناسد؛ اما کسی که محبوب توست می‌داند که دیگران چه کسانی هستند.

هوش مصنوعی: تنها غم و اندوهی که به دل باغ زیبایی تو نشسته، نمی‌تواند ریشه در چیزی غیر از این داشته باشد که کسی از دامن این گلزار خارج شده باشد. چه کسی این کار را کرده است؟

هوش مصنوعی: اگر به باطن و معنای واقعی این صورت‌پرستان نگاه کنی، متوجه می‌شوی که یوسف من به روشنی نشان می‌دهد که خریدار تو چه کسی است.

هوش مصنوعی: این طرفداران، به خواسته‌های نفسانی و پست خود می‌پردازند. در میان این طرفداران، کسی که واقعاً حامی تو باشد، کیست؟

هوش مصنوعی: با وجود تمام بی‌مهری‌ها و دشواری‌هایی که کردید، من هنوز هم شما را در ذهن دارم. اگر مردم از من بپرسند که دوست مهربان من کیست، به شما اشاره می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای صابر! از این مردم دنیا پرست که حقیقت را درک نمی‌کنند، آن کسی که هیچ فشاری و باری بر دوش تو نگذاشته، کیست؟