هوش مصنوعی: چشمان خمار و زیبای تو بدون شراب، حال و وضعی خراب‌تر از حال و وضع من دارند، همان‌طور که سرنوشت خفته، خواب‌آلودتر از من است.

هوش مصنوعی: هر شب به خاطر غم تو در دل و جانم درگیر می‌شوم، هرچند که موهای تو در هم و پیچ و تاب بیشتری دارند.

هوش مصنوعی: از من راجع به سوز عشق سؤال نکن، بلکه از دل بپرس که در مقام تو، بهتر و سریع‌تر از من می‌تواند پاسخ دهد.

هوش مصنوعی: در این دوران، هر بار که به یاد عشق تو فکر می‌کنم، درد و آتش غم آن را بیش از هر کس دیگر حس می‌کنم و بیشتر از همه تحت‌تأثیر آن قرار دارم.

هوش مصنوعی: به جمع من بپیوند، تا کسی که خانه‌اش پر از نور و روشنی است، به من حسادت کند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم دل تنگی‌هایم را به غنچه بگویم، زیرا او احساساتش را با درد و رنجی بیشتر از من رنگین‌تر کرده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مانند من زندگی‌اش را برای تو نثار نکرده است، زیرا زمان عمر من به سرعت از چشم تو می‌گذرد و تو از من سریع‌تر به جلو می‌روی.

هوش مصنوعی: از شب وصال تو، هلال عمر آداب راه رفتن را فرا گرفته است، زیرا پاهایش از من بهتر در رکاب هستند.

هوش مصنوعی: امروز کسی می‌تواند درباره من بهتر صحبت کند که در زیبایی تو موفق‌تر از من باشد.

هوش مصنوعی: کسی که بدون کتاب و نوشته مرا می‌خواند، در راه عشق، خودم را کتابی می‌دانم و او در واقع از من هم بی‌کتاب‌تر است.

هوش مصنوعی: حالا که به برکت فقر به آرامش رسیده‌ام، حسادت می‌کنم به کسی که از من ثروتمندتر و محترم‌تر است.