صابر همدانی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ندهد دست اگر دولت دیدار مرا</p></div>
<div class="m2"><p>آخر الامر کشد دوری دلدار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پیش نگرفتم اگر راه بیابان جنون</p></div>
<div class="m2"><p>زلف زنجیر وشت بود نگهدار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>قدر حسن تو ز مشتاقی من شد معلوم</p></div>
<div class="m2"><p>گرچه دانم نبود پیش تو مقدار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نزدم بیهده اندر ره عشق تو قدم</p></div>
<div class="m2"><p>سیرها گشته در این راه پدیدار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>شد چو منصور دگر راز من از پرده برون</p></div>
<div class="m2"><p>دار کوتا که رها سازد از این دار مرا؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>من ز خاک قدمت کحل بصر خواهم کرد</p></div>
<div class="m2"><p>فرصتی گر بدهد ایزد دادار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>(صابرا) چون دهن یار شد این قافیه تنگ</p></div>
<div class="m2"><p>نه عجب پاره شد ار پرده ی پندار مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۴

ندهد دست اگر دولت دیدار مرا
آخر الامر کشد دوری دلدار مرا
پیش نگرفتم اگر راه بیابان جنون
زلف زنجیر وشت بود نگهدار مرا
قدر حسن تو ز مشتاقی من شد معلوم
گرچه دانم نبود پیش تو مقدار مرا
نزدم بیهده اندر ره عشق تو قدم
سیرها گشته در این راه پدیدار مرا
شد چو منصور دگر راز من از پرده برون
دار کوتا که رها سازد از این دار مرا
من ز خاک قدمت کحل بصر خواهم کرد
فرصتی گر بدهد ایزد دادار مرا
صابرا چون دهن یار شد این قافیه تنگ
نه عجب پاره شد ار پرده ی پندار مرا

شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ندهد دست اگر دولت دیدار مرا</p></div>
<div class="m2"><p>آخر الامر کشد دوری دلدار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پیش نگرفتم اگر راه بیابان جنون</p></div>
<div class="m2"><p>زلف زنجیر وشت بود نگهدار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>نزدم بیهده اندر ره عشق تو قدم</p></div>
<div class="m2"><p>سیرها گشته در این راه پدیدار مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>شد چو منصور دگر راز من از پرده برون</p></div>
<div class="m2"><p>دار کوتا که رها سازد از این دار مرا؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>(صابرا) چون دهن یار شد این قافیه تنگ</p></div>
<div class="m2"><p>نه عجب پاره شد ار پرده ی پندار مرا</p></div></div>

ندهد دست اگر دولت دیدار مرا
آخر الامر کشد دوری دلدار مرا
پیش نگرفتم اگر راه بیابان جنون
زلف زنجیر وشت بود نگهدار مرا
نزدم بیهده اندر ره عشق تو قدم
سیرها گشته در این راه پدیدار مرا
شد چو منصور دگر راز من از پرده برون
دار کوتا که رها سازد از این دار مرا
صابرا چون دهن یار شد این قافیه تنگ
نه عجب پاره شد ار پرده ی پندار مرا

شمارهٔ ۳

ندهد دست اگر دولت دیدار مرا

آخر الامر کشد دوری دلدار مرا

پیش نگرفتم اگر راه بیابان جنون

زلف زنجیر وشت بود نگهدار مرا

قدر حسن تو ز مشتاقی من شد معلوم

گرچه دانم نبود پیش تو مقدار مرا

نزدم بیهده اندر ره عشق تو قدم

سیرها گشته در این راه پدیدار مرا

شد چو منصور دگر راز من از پرده برون

دار کوتا که رها سازد از این دار مرا؟

من ز خاک قدمت کحل بصر خواهم کرد

فرصتی گر بدهد ایزد دادار مرا

(صابرا) چون دهن یار شد این قافیه تنگ

نه عجب پاره شد ار پرده ی پندار مرا

شمارهٔ ۳

اطلاعات