هوش مصنوعی: به دلیل نادانی، فرد ناآگاه نخواهد توانست با فردی دانا هم‌پایه و هم‌سطح شود، همان‌طور که یک قطرهٔ کوچک آب نمی‌تواند با دریای وسیع برابر باشد.

هوش مصنوعی: بین عارف و انسان عادی فاصله‌ای به اندازه زمین تا آسمان وجود دارد، زیرا عارف هرگز نخواهد توانست ذره‌ای از نور و روشنی جهان نما را تجربه کند.

هوش مصنوعی: نمی‌توان گفت که کسی که در سخن و ادب مهارت دارد، می‌تواند با کسی که در آغاز یادگیری است، هم‌پایه شود. مثل این است که یک مگس بخواهد با یک پرنده بزرگ و افسانه‌ای پرواز کند؛ هرگز این دو قابل مقایسه نیستند.

هوش مصنوعی: نباید هرگز به چیزهای بی‌مورد و بی‌اساس پافشاری کرد، زیرا حتی اگر موجودی به ظاهر آزاد باشد، به علت محدودیت‌هایش نمی‌تواند به اوج برسد.

هوش مصنوعی: اگر سخن به شکلی زیبا و دلنشین ارائه نشود، مانند اینکه معنا به درستی شکل نگیرد، آنگاه کلام زیبا و موزون هزاران مجمع و محافل خوشایند را نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس را ندیده‌ام که در حضور دیگران عیب کسی را بگوید؛ اگر این‌گونه باشد، دیگر کسی با روشنی دل و صفای خاطر پیدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر کسی دل بزرگ و ادبی داشته باشد، باید به اهل ادب احترام بگذارد و با لطف و محبت با آنها رفتار کند؛ چون بدون این رفتار، سخنان زیبا و دلنشین دیگران به درستی دیده نخواهد شد.

هوش مصنوعی: در این دشت، دامن خود را از گرد و غبار وابستگی‌ها کنار بزن. هر چند در این مسیر، شاید کسی نتواند به اندازه باد بی‌وقفه حرکت کند.

هوش مصنوعی: داستان عشق زیبا و افسانه‌ای لیلی و مجنون در دنیای امروز دیگر جذابیتی ندارد و به نظر می‌رسد که در زمان ما هیچ‌کس مانند مجنون، در تلاش برای پیدا کردن عشق واقعی در این دنیا نخواهد بود.

هوش مصنوعی: به مدعی بگو که باید به مقام و جایگاه خودش برگردد. هر کسی که بخواهد با ما رقابت کند، شایسته این رقابت نخواهد بود.