هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا ساقی دیگر مشروبات را در دست نمی‌گیرد، و چطور این دور و زمانه‌ی عاشقان به پایان رسیده است، اما او سراغی از ما نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چرا رقبای من او را از خود طرد نمی‌کنند، شاید به این خاطر است که آن کسی که چهره‌ای زیبا دارد هنوز به ذات و جوهر خود دست پیدا نکرده است.

هوش مصنوعی: خود را در آغوش پاکی می‌گیری، زیرا که درد و رنج عاشقان بر دل تو تأثیر نمی‌گذارد، حتی وقتی که ضعف و شیون وجود دارد.

هوش مصنوعی: کسی که از دست او جامی مانند جام جمشید بگیرد، در این باغ بهشتی، عطر گل‌ها را نمی‌چشد و از رود کوثر بهره‌ای نمی‌برد.

هوش مصنوعی: ای ناصح کمتر نصیحت کن، زیرا عقل و عشق به من می‌گویند که در این دنیا هیچ کس مانند این معشوق دل نمی‌برد.

هوش مصنوعی: دشمن نعمت‌ها را نادیده گرفت و ارزش زمان را نشناخت. به همین دلیل، چرا تقدیر، مجازات این ناسپاس را نخواهد داد؟

هوش مصنوعی: صبح وقتی نمايان شد که نور چهره‌ات به دل شب تابید. حالا که چنین نوری را دارم، اخترشناس دیگر به دنبال ستاره‌ها نمی‌رود.

هوش مصنوعی: صلح به طور استوار پایه‌گذاری شد، و جنگ به هم ریخت. دیگر بهرام، نماد نبرد و جنگ، خنجر در دست نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: عزیزان در طول روز و شب به مانند مسوولی، علم و دانش را در مصر منتشر می‌کنند و هرگز به فکر ثروت و جواهرات نیستند.