هوش مصنوعی: محل توجه و کعبه‌ی عالم و آدم همه جا به سمت من است؛ زیرا اگر به درستی به دل‌ها نگاه کنی، متوجه می‌شوی که همه به سوی من می‌نگرند.

هوش مصنوعی: چشم‌های گریان خود را باز کن تا حقیقت برایت روشن شود، زیرا نور ماه و خورشید از چهره زیبای من می‌تابد.

هوش مصنوعی: اگر تو به ذات خودت نمی‌دانی که آیا می‌توانی قوی و شجاع باشی، بدان که اراده و توانایی شیر آسمان، مانند رمیدن آهوی من در تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: در جایی دورافتاده و آرام نشسته‌ام و زبانم را بسته‌ام، اما می‌دانم که صدای سر و صدای من در همه جا به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: عطر و بوی خوش مشک و گلاب در فضا پیچیده است، چرا که نسیم صبحگاهی بویی از من همراه خود آورده است.

هوش مصنوعی: شعله‌های آتش نمرود و بهشت شداد هر دو به نوعی نشانه‌ای از درون من و ویژگی‌های خودم هستند.

هوش مصنوعی: سروی که در کشمر است، مانند معجزه‌ای از زرتشتیان، با سر پایین به سرود و زیبایی دلشاد من احترام می‌گذارد.

هوش مصنوعی: به چهره‌ات در آب نگاه نکن، ای طلبکار، چون دل مردان خدا همچون آینه‌ای است که تصویر من را منعکس می‌کند.

هوش مصنوعی: آبرو در خطر نیست و نمی‌توان به فضیحت متهم کرد، چون این آب روان از جوی من همیشه در حال جریان است.

هوش مصنوعی: هرچه از معجزات پیامبران و کرامات اولیاء الهی دیده می‌شود، در حقیقت جادو و سحر کلام و الفاظ من است.

هوش مصنوعی: اگر گردن شیر آسمان زنجیری را نپذیرد، روزگاری است که من یک تار موی خود را در این زنجیر دارم.

هوش مصنوعی: عروه وثقی به معنای رشته محکمی است و در اینجا به مویی اشاره دارد که از حلقه گیسوی من افتاده است. به نوعی این تصویر نمادین است که نشان‌دهنده پیوند و اتکای محکم به چیزی است که در عین سادگی و زیبایی، می‌تواند بحرانی جدی را ایجاد کند.

هوش مصنوعی: طاق و رواق‌های حرم و کلیساها چونان که در حال رکوع و سجده به دو ابروی من خضوع می‌کنند، به نظر می‌رسند.