هوش مصنوعی: از چهره‌ی او، وقتی که ماه من زلف‌های زیبایش را به مدل دیدنی درآورد، هزار نکته روشن و واضح بر نور آفتاب پدیدار شد.

هوش مصنوعی: در شب، یک کلاغ بر موهای او نشسته است و وقتی صبح می‌شود، ناز و زیبایی صبحگاه آن کلاغ سیاه را می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شراب ناب و بدون ناخالصی، ساقی به من داد و من به قدری مست شدم که می‌توانستم خود را با وجودم مقایسه کنم، که همانند شرابی است که نوشیدم.

هوش مصنوعی: دوست زیبا روی من با لبخندش زندگی را پر از عشق و شادی کرد، طوری که تمام زمین به سرسبزی و عطر گل و گلاب آغشته شد.

هوش مصنوعی: جهان به زیبایی و نور تغییر پیدا کرده است، اما چهره محبوب من در شب تاریکی همچنان پنهان مانده است.

هوش مصنوعی: در آغاز خلقت، خداوند از ما پرسید که آیا من پروردگار شما نیستم؟ و ما از روی عشق و محبت به او، با کمال صداقت پاسخ دادیم: بله، پروردگار ما هستی.

هوش مصنوعی: چشمان من مانند خانه‌ای پر از آب است که نمی‌توان آنها را به راحتی بست. وقتی مردم به گناهان و ناپاکی‌ها دچار می‌شوند، این آب همیشه جاری خواهد بود و نمی‌توان راه آن را بست.

هوش مصنوعی: بیا به محله‌ی دل‌باختگان، با احترام و آداب، زیرا که بزرگ‌ترین دانش و فهم نیز به احترام و آداب جایگاه خود را پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: تو در نظر همه به عنوان کسی باارزش و محترم هستی، مانند حجاب که باعث می‌شود یار، ناگهان چهره‌اش را از دید پنهان کند.