هوش مصنوعی: ای امامت، تو که بر گردن‌ها سلطه داری، شرمگین مانند ماهی هستی که از روشنایی چهره‌ات مانند خورشید حیا می‌کند.

هوش مصنوعی: نقاش با مهارتش توانسته تصویری زیبا از تو بسازد که تو را به یاد یوسف می‌اندازد، اما مثل نقشی است که بر روی آب کشیده شده و به سرعت محو می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که چهره‌ات را در روز ببیند، مانند تابش آفتاب می‌درخشد و در شب نیز، مانند ماه در خواب خواهد بود.

هوش مصنوعی: از زیبایی تو، زهر تلخ تبدیل به شهد شیرین شده و آب به واسطه روی آتشین تو به wine تبدیل گشته است.

هوش مصنوعی: در دوری تو، عشق و درد دل عاشقان مانند شرابی است که آن کباب را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: اختلاف نظر و ظلم انقلاب، باعث ویرانی یک سرزمین آباد شد.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به یک صلح واقعی و پایدار، باید برای آن تلاش کرد و هر فداکاری ممکن را انجام داد، تا از این طریق زندگی و هر فضای خراب و نابسامان بهتر و آبادتر شود.

هوش مصنوعی: با زیبایی نااستوار در حال لذت‌بردن از نوشیدنی صبحگاهی، به صبح نگاه کن؛ زیرا مانند آفتاب، به زودی از چهره‌اش پرده برمی‌دارد و حقیقتش نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: برای شیرین، خسرو اگر فرهاد تلخی را چشید، عقاب او را گرفت.

هوش مصنوعی: عاشق شدن و در مسیر عشق قدم گذاشتن، مقام و جایگاه والایی دارد؛ پس هرگز از آن دور نشوید.

هوش مصنوعی: بی‌حسابی‌های جهان دیگر وجود ندارد و همه چیز در محاسبه و حساب خداوند، که مالک روز حساب است، قرار دارد.

هوش مصنوعی: در میدان مکر و فریب، دیگر اثری از حیله‌ها نیست و حیدر صفدر با دلاوری و صداقت خود، درخشید و پیروز شد.

هوش مصنوعی: در دل توهّم و خیال، مدتی منتظر بمان، ای خوش آن روزی که این پرده‌ها را کنار بزنی و حقیقت را ببینی.