شعر زیباییست،واقعا آدم رابه وجد می آورد

از شعرهای لطیف حافظ حظ می برم.گویی ما را به جرعه آب گوارایی مهمان می کند که زلال است و رفع تشنه گی می کند.با این که در شعرهایش از اصطلاحاتی استفاده می کند که ممکن است باعث سو تفاهم شود.ولی مخاطب با خواندن شعر بیشتر از این که دچار هیجانات شود احساس سبکی می کند و شیرینی کلام حافظ را بر جان خویش می نشاند.از لب و دهان حافظ سخنانی چون آب حیات بیرون می آید که به شیرینی نبات است.پس بر این بنده ی عزیز خدا صلوات.

شما دو تا برادرید این قدر با هم صمیمی هستید

یحتمل این شعر از حضرت مولانا هست

سلام ببخشید فکر کنم که شعر این طوری باشه:
گفتم سخن تو گفت حافظ گفتا
شادی روح همه لطیفه گویان صلوات

به نظر من این شعر را باید چنین نوشت:
گفتم که لبت ؟ گفت لبم آب حیات
گفتم دهنت ؟ گفت زهی حب نبات
گفتم سخن تو ؟ گفت حافظ گفتا
شادی همه لطیفه گویان صلوات

گفتم سخن تو گفت حافظ !.. گفتا:
'"شادی همه لطیفه گویان صلوات"

چطور قابل تصور است که حفاظ مثل رانندگان مینی بوس در دوران ما بنویسد
شادی فلانی صلوات

درود بر گنجور ..

ایا این رباعیات به طور قطع منتسب به حضرت حافظ میباشند یا در آن ها شکی هست ؟

من سواد اشعار حافظ را ندارم. درک من از بیت آخر اینست که: سخن تو چیست؟ سخن من همان سخنی است که حافظ گفته(گفت حافظ گفتا). پس شاد باشی که داری لطیفه می‌گویی.

اگر این رباعی مال حافظ باشد در واقع ایشان به خود کنایه می‌زند.

اگر اشتباه میکنم سپاسگزارم که مرا تصحیح کنید.

سلام

فکر میکنم بیت دوم اینطور خوانده میشه:

گفتم سخن تو گفت حافظ؛ گفتا

یعنی حافظ همان سخنان تورا میگوید.

طرف هم بهش گفته که جوک نگو حافظ.

معنی این دو بیت:

گفتم که لبت را ببوسم گفت لبم مانند آب حیات جاودانی و روح بخش است

گفتم دهانت گفت چه خوش گفتی که مانند حبه نبات شیرین است

گفتم سخنت گفت که حافظ گفته:

شادی همه کسانی که لطفیه میگویند صلوات

(یعنی معشوق سخنانش با ملاحت و خوش زبان است)

آخ او دوداقین،،سویله دی او آب حیات
آخ غنچه دهن، ،سویله دی او حبً نبات
آخ شعر او لبونده، ،دئدی رافیض دئری
شیرین او لطیفه سوزلره مین صلوات
رافض

درود 

بعید می‌دونم جناب حافظ برا شادی کسی از گفتن صلوات استفاده کرده باشند...