این واقعیت تلخ در همه ی ادوار تاریخ بوده است که ثروت چه کارها که‌نمیکند . متاسفانه در دنیایی زندگی میکنیم که همه ی صفات عالیه ی اخلاقی در برابر ثروت رنگ میبازد .و چه نکو فرموده است : خوبان جهان صید توان کرد به زر .

گویا حافظ خواسته درین رباعی هنر تسلط به قافیه پردازی خویش را به رخ بکشد وگرنه این دو بیت از نظر مفهومی آیا ارتباطی با یکدیگر دارند ؟

ضمن پوزش, منظور حافظ از زر گنجینه ناب اخلاق انسانی است که در بیت بعدی اشاره میکند که این زر در سر است و اگر کسی بتواند این زر را (صفات والای انسانی) بدست اورد توان صید هر چیزی در جهان را دارد همچنان که نرگس دارا این زر میباشد با تشکر

نرگس که کله دار جهانست ببین کاو نیز چگونه سردرآورد به زر

خوبان جهان صید توان کرد بهزر
خوش‌خوش بر ایشان بتوان خورد به ‌زر
نرگس که کله‌دار جهان است ببین
کاو نیز چگونه سر درآورد به زر

خوبان جهان صید توان کرد بهزر
خوش‌خوش بر ایشان بتوان خورد به ‌زر
نرگس که کله‌دار جهان است ببین
کاو نیز چگونه سر برآورد به زر