حافظرباعی شمارهٔ ۱۶
این گل ز بر همنفسی می‌آید
شادی به دلم از او بسی می‌آید
پیوسته از آن روی کنم همدمی‌اش
کز رنگ وی‌ام بوی کسی می‌آید
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
این گل ز بر همنفسی می‌آید
شادی به دلم از او بسی می‌آید
هوش مصنوعی: این گل به خاطر هم‌نفسم رشد کرده و از او شادی زیادی به دلم می‌ریزد.
پیوسته از آن روی کنم همدمی‌اش
کز رنگ وی‌ام بوی کسی می‌آید
هوش مصنوعی: من همیشه به سمت آن شخص می‌روم که وقتی به او نگاه می‌کنم، بوی کسی دیگر را حس می‌کنم.
حاشیه ها
1392/04/30 15:06
خوش به حال حافظ که بوی کسی برایش می آید!
ولی من چی ؟!
این دو بیتو خودم گفته ام:
همـدمی نیست کـه گویـم غـم دل
نیـست یـاری کـه شـود محـــرم دل
کـاش یـا رب بـرسـد هـم نـفــسی
تـا شـود چنـد شـبی مـرحــــم دل
1392/04/30 16:06
امین کیخا
وحید زیبنده است ولی عزیز دل برادر ، نامت را ببین سرنوشت را برخوان وحید یعنی تنها .
1394/07/17 23:10
اسدی
این رباعی از حافظ نیست. در اسرار التوحید آمده و در برخی نسخ خطی قرن هفتم نیز یافت شده. خانلری نیز این رباعی را از حافظ نمیداند.