رباعی شمارهٔ ۱۳
هر دوست که دَم زد زِ وفا، دشمن شد
هر پاکرُوی که بود، تَردامن شد
گویند شب آبِستَن و این است عجب
کـاو مَرد ندید، از چه آبستن شد؟
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هر دوست که دَم زد زِ وفا، دشمن شد
هر پاکرُوی که بود، تَردامن شد
هوش مصنوعی: هر دوستی که از وفا صحبت کند، در واقع دشمنی میشود. هر کسی که از پاکی و بیگناهی حرف بزند، به نوعی به بدی متهم میشود.
گویند شب آبِستَن و این است عجب
کـاو مَرد ندید، از چه آبستن شد؟
هوش مصنوعی: میگویند شب آبستن است و این موضوع عجیب است که او هیچ مردی را ندیده، پس چطور آبستن شده است؟
حاشیه ها
1393/12/03 15:03
محسن
بسیار زیبا نگاشته ای جانا
1394/03/13 18:06
ھەرەس
بە گمانم باید پاکرویی میبود
1397/08/20 21:11
رضا مدانلو
خطاب به ھەرەس: نگارش گنجور از واژه غلط است و به همین سبب موجب گمراهی شده، طبق نسخه ای که توسط پرویز ناتل خانلری بررسی شده پاک روی نگارش میشود، بنابراین در گویش رَ (حامص مرکب) تلفظ میشود و پاک رَوی خوانده میشود