گنجور

رباعی شمارهٔ ۱۲

نی دولت دنیا به ستم می‌ارزد
نی لذّت مستی‌اش الم می‌ارزد
نه هفت هزار ساله شادی جهان
این محنت هفت روزه غم می‌ارزد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نی دولت دنیا به ستم می‌ارزد
نی لذّت مستی‌اش الم می‌ارزد
هوش مصنوعی: دولت و خوشی‌های دنیوی که به زور و ستم به دست آمده، ارزشی ندارد و حتی کیف و لذتی که از مستی به دست می‌آید، به درد و رنجی که به همراه دارد نمی‌ارزد.
نه هفت هزار ساله شادی جهان
این محنت هفت روزه غم می‌ارزد
هوش مصنوعی: شادی هفت هزار ساله جهان ارزش ندارد به اندازه‌ی غم و رنج هفت روزه.

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۱۲ به خوانش محسن لیله‌کوهی
رباعی شمارهٔ ۱۲ به خوانش مریم فقیهی کیا

حاشیه ها

1395/02/30 12:04
امیر

به نظر شما در اصل ( نی هفت هزار ساله شادی جهان) نبوده؟

1401/03/20 22:06
رضا رحمتی

قریب به یقین چنین بوده..

1401/10/19 07:01
ahmad m

واقعا شاهکاره...

1402/03/04 16:06
زهیر

واقعا معنی و منظورِ این رباعی، چقدر سختیای راهُ آسون می‌کنه.

یعنی دنبالِ این نباش که از «ستم‌بینی» و درد و غم به «دولت دنیا» و «لذّت مستی‌ِ عشق خدا» و «۷۰ قرن شادی جهان» برسی!

بلکه بدونِ ستم و درد و غم و از فضل خدا به این سعادت‌ها نائل شو!

1403/01/02 15:04
Mahmood Shams

با درود و احترام

بنده معنی دیگری برداشت کردم که به زبان ساده بیان شده

دولت ( بزرگی و ثروت ) داشتن در این دنیا به این نمی ارزد که به کسی ستم و ظلم کنی و اگر دولت و دنیا را داشته باشی نمی ارزه و ارزشی نداره که به کسی ستم کنی و با ستم به کسی به دولت برسی ، و همچنین لذت و شادی مستی از شراب کاذب و موقتی است و به رنج و عذابش نمی ارزد !

1403/01/03 05:04
زهیر

علیک سلام و عرض ادب

دیدگاهتون دربارۀ بیت اوّل جالبه و دور از ذهن هم نیس. ولی به جا هس که این سؤال مطرح بشه: با ای حساب بیت دوم چطوری معنی میشه؟

1403/02/21 01:04
Mahmood Shams

به قول جناب سعدی 

دنیا نیرزد آن که پریشان کنی دلی

زنهار بد مکن که نکردست عاقلی

این پنج روزه مهلت ایام آدمی

آزار مردمان نکند جز مغفلی

#سعدی

اما در بیت دوم بنده صاحب نظر نیستم ، ولی برداشت و نظر خودم این که سال های گذشته هفت هزار  از خلقت حضرت آدم و گذشتگان که در جهانی شاد زندگی می کردند و دیگه نام و نشانی ندارند به محنت این هفت روزه کوتاهی عمر ما و با غم سپری کردن این هفت روز نمی ارزد و برداشتی از رباعی خیام 

ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم

وین یک دمِ عمر را غنیمت شمریم

فردا که ازین دیرِ فنا درگذریم

با هفت‌هزارسالگان سربه‌سریم

#خیام