حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۵۲ - رباعی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شب رفت به پایان و حکایت باقیست</p></div>
<div class="m2"><p>شکر تو نگفتیم و شکایت باقیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گستاخی ما ز حد برون رفت ولی</p></div>
<div class="m2"><p>المنة لله که حکایت باقیست</p></div></div>

دیوان لسان الغیب سنهٔ ۹۲۰ هجری قمری دارای مقدمهٔ منثور » تصویر 342

شمارهٔ ۵۳ - رباعی

شب رفت به پایان و حکایت باقیست
شکر تو نگفتیم و شکایت باقیست
گستاخی ما ز حد برون رفت ولی
المنة لله که حکایت باقیست

هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به پایان شب اشاره کرده و می‌گوید که هنوز داستان‌ها و حکایت‌ها باقی مانده است. او از این که از خداوند شکرگزاری نکرده‌اند و شکایت‌هایی باقی است، حرف می‌زند. همچنین به گستاخی خود اعتراف می‌کند، اما در نهایت از خداوند به خاطر باقی ماندن حکایت‌ها سپاسگزاری می‌کند.

شمارهٔ ۵۱ - رباعی

شمارهٔ ۵۲ - رباعی

هوش مصنوعی: شب به پایان رسیده و داستان هنوز ادامه دارد. ما از تو سپاس نگفتیم و دلخوری‌ها و شکایت‌ها هنوز باقی است.

شب رفت به پایان و حکایت باقیست

شکر تو نگفتیم و شکایت باقیست

هوش مصنوعی: بدخلقانی ما به میزان زیادی فراتر از حد خود رفته‌است، اما سپاس خدا را که این داستان هنوز ادامه دارد.

گستاخی ما ز حد برون رفت ولی

المنة لله که حکایت باقیست

شمارهٔ ۵۲ - رباعی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده