هوش مصنوعی: امروز در دنیای خوب و خوش، ممکن است که عشق ورزیدن موجب خوشحالی عاشقان شود و این عشق لبخند و شادی را برای آن‌ها به ارمغان آورد.

هوش مصنوعی: تا کی می‌خواهی با عاشقان بی‌خبر ناز و عشوه کنی و به بیدلان بیچاره ظلم و بی‌رحمی را ادامه بدهی؟

هوش مصنوعی: چقدر دیگر باید در برابر چشمان ناتوانت تسلیم باشم؟ چقدر دیگر باید از پیچ و تاب موهایت آشفته و بی‌قرار بمانم؟

هوش مصنوعی: دردی که از تو دارم به گونه‌ای است که اگر تو کمترین خبری از آن داشته باشی، متوجه می‌شوم که مهر و محبتت نثار می‌شود.

هوش مصنوعی: برای عاشق شدن، انسان نیاز به عوامل و شرایط زیادی دارد، زیرا دل‌هایی که مانند آتش می‌سوزند، بسیار شایسته و مستحق عشق هستند.

هوش مصنوعی: در دوری تو به سر می‌بردم که باد صبا، بویی از بوستان عشق و امید را به من رساند.

هوش مصنوعی: با اینکه در روز قیامت با بوی وصال تو زنده می‌شوم، از روی شرم سرم را از خاک برنمی‌دارم.

هوش مصنوعی: اگر از خوشی و وصال تو جرعه‌ای بنوشم، تا زمانی که زنده‌ام، به هوشیاری و آگاهی خود ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: ما در برابر تو بندگان درمانده‌ایم و تو حاکم و توانمند هستی. اگر بخواهی با قدرت می‌کشی ما را و اگر بخواهی با ناله و زاری.

هوش مصنوعی: لطفاً بر حال بد حافظ رحم کن، دیگر چه مدت باید ناامید و خوار باشد؟