حافظشمارهٔ ۳۹
جای حضور و گلشن امن است این سرای
زین در به شادمانی و عیش و طرب در آی
ای کاخ دولتی ز چه خاکی؟ که مدرج است
در شاخسار گلشن تو سایهٔ همای
هر صبح در هوای درت می‌کند صبوح
جمشید تخت چرخ به جام جهان‌نمای
فرخنده نوگل تو چمن را حیات‌ده
جعد بنفشهٔ تو صبا را گره‌گشای
خورشید در هوای تو چون ذره پای‌کوب
جمشید در حریم تو چون بندگان بپای
حافظ مقیم درگه او باش و عیش کن
کاندر بهشت بهتر از این گوشه نیست جای
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: حمیدرضا محمدی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جای حضور و گلشن امن است این سرای
زین در به شادمانی و عیش و طرب در آی
هوش مصنوعی: این خانه مکانی امن و خوشبو است؛ از این در وارد شو و به شادی و خوشی در آن بپرداز.
ای کاخ دولتی ز چه خاکی؟ که مدرج است
در شاخسار گلشن تو سایهٔ همای
هوش مصنوعی: این کاخ حکومتی از چه چیزی ساخته شده است که در میان گل‌ها قرار دارد و سایه‌ای از شکوه بر آن می‌افتد؟
هر صبح در هوای درت می‌کند صبوح
جمشید تخت چرخ به جام جهان‌نمای
هوش مصنوعی: هر روز صبح، در هوای درگاه تو، جمشید با شادابی و نشئگی، تخت‌های آسمان را به یادگار می‌آورد و با نگاهی به جامی که جهان را نشان می‌دهد، به تماشا می‌نشیند.
فرخنده نوگل تو چمن را حیات‌ده
جعد بنفشهٔ تو صبا را گره‌گشای
هوش مصنوعی: گل زیبای تو زندگی به باغ می‌بخشد و موهای بنفشه‌گون تو، بادی را که می‌وزد به آرامش و سامان می‌آورد.
خورشید در هوای تو چون ذره پای‌کوب
جمشید در حریم تو چون بندگان بپای
هوش مصنوعی: خورشید در حضور تو مانند ذره‌ای است که به پای جمشید می‌رقصید و در آستانه تو، مانند بندگانی که در خدمت هستند، سر تعظیم فرود آورده‌اند.
حافظ مقیم درگه او باش و عیش کن
کاندر بهشت بهتر از این گوشه نیست جای
هوش مصنوعی: در خانه‌ی او بمان و خوش بگذران، چون در بهشت جایی بهتر از این گوشه وجود ندارد.
خوانش ها
شمارهٔ ۳۹ به خوانش محمدرضا مومن نژاد
حاشیه ها
1401/08/12 19:11
محمدرضا مؤمن‌نژاد
درود، مصرع نخست بیت دوم اینگونه صحیح است:
ای کاخِ دولتی، ز چه خاکی؟ که مدرج است...
(با توجه به نسخه‌های خطی)