این ابیات بخشی از غزلی هستند که بنابر گفته‏ی کتاب «میراث فرهنگی و ادبی انجوی شیرازی» صفحه‏ی 118 در برخی از نسخ دیوان حافظ آورده شده. بیت دوم غزل با جستجو در اینترنت یافت شده.
از دوستان اگر کسی متن کامل غزل را در اختیار دارد، لطفاً در حاشیه نقل کند تا متن را کامل کنیم.

بیت دوم را به این صورت نیز نوشته اند:
یاری به دلربایی سر تا به پا ملاحت
گیتی نشان نداده ایزد نیافریده
بیت دیکری از این غزل:
آن آهوی سیه چشم از دام ما برون شد
یاران چه چاره سازم با این دل رمیده
---
پاسخ: با تشکر، بیت دومی که آوردید متعلق به غزل دیگری از حافظ است: این غزل.

با عرض معذرت، بیت اول نیز به این صورت هم نوشته شده است:
ای از فروغ رویت روشن چراغ دیده
بهتر ز روی خوبت کس در جهان ندیده

ای ازفروغ رویت روشن چراغ دیده
مانند چم مستت کس در جهان ندیده
همچون تو نازنینی سرتا به پا لطافت
گیتی نشان نداده ایزد نیافریده
از سوز سینه هردم دودم به سر برایت
چون عود چند باشم در آتش آرمیده

ای از فروغ رویت روشن چراغ دیده/ خوشتر ز چشم مستت چشم جهان ندیده
همچون تو نازنینی سر تا قدم لطافت/ گیتی نشان نداده ایزد نیافریده
هر زاهدی که دیده یاقوت جان فزایش/ سجاده ترک کرده پیمانه در کشیده
بر چهره بخت نیکت تعویذ چشم زخم است/ هر دم "و ان یکادی" ز اخلاص بردمیده
بر قصد خون عشاق ابرو و چشم شوخش/ گاه این کمین گشاده گاه آن کمان کشیده
تا کی کبوتر دل باشد چو مرغ بسمل/ از زخم ناوک تو در خاک و خون تپیده
از سوز سینه هر دم دودم به سر درآید/ چون عود چند باشم در آتش رمیده
گر زآنک رام گردد بخت رمیده با من/ هم زان دهن برآرم کام دل رمیده
میلی اگر ندارد با عارض تو ابرو / پیوسته از چه باشد چون قد من خمیده
گر بر لبم نهی لب یابم حیات باقی/ آن دم که جان شیرین باشد به لب رسیده
تا کی فرو گذاری چون زلف خود دلم را / سرگشته و پریشان ای نور هر دودیده
در پای خار هجران افتاده در کشاکش / وز گلبن وصالت هرگز گلی نچیده
گر دست من نگیری با خواجه بازگویم/ کز عاشقان بیدل دل می برد دو دیده
ما را بضاعت این است گر در مذاقت افتد/ درهای شعر حافظ بنویس بر جریده
---
پاسخ: با تشکر از لطف شما، مطابق نقلتان تکمیل شد.

با سلام
اینم یکی از اشعار منتسب به حضرت حافظه.
اگه میشه بررسی و در سایت درج بشه.
مطرب خوش نوا بگو تازه به تازه نو به نو
باده دلگشا بجو تازه به تازه نو به نو
با صنمی چو لعبتی خوش بنشین به خلوتی
بوسه ستان به آرزو تازه به تازه نو به نو
بر ز حیات کی خوری گر نه مدام می خوری
باده بخور به یاد او تازه به تازه نو به نو
شاهد دلربای من می کند از برای من
نقش و نگار و رنگ و بو تازه به تازه نو به نو
باد صبا چو بگذری بر سر کوی آن پری
قصه حافظش بگو تازه به تازه نو به نو
---
پاسخ: با تشکر، متن شعر اینجا درج شد:
حافظ » اشعار منتسب » شمارهٔ ۲۱/

سلطان محسن چاوشی
شعر بالا رو به زیبایی هر چه تمام تر به یک قطعه موسیقی تیدیل کرده
لطفا این عنوان را ذکر کنید

سلطان بلا معارض محسن چاوشی ....

با عرض سلام و احترام
چون عود چند باشم در آتش آرمیده
صحیح است.
با سپاس

از دوستان گنجوری خواهش می کنم اطلاعاتی از درج این غزل در نسخه های مختلف به من بدهند که در چند نسخه یافت می شود وبه چه کیفیت .

بر قصد خون عشاق ابرو و چشم شوخش

گاه این کمین گشاده گاه آن کمان کشیده...!

عجب بیتی...!