میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>خواهی قلمم بنام در کش یکبار</p></div>
<div class="m2"><p>خواهی قلمی بنامه بر کش یکبار</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر سر بکشم ز خط فرمان تو من</p></div>
<div class="m2"><p>همچون قلمم تیغ به سرکش یکبار</p></div></div>

شمارهٔ ۲۱

خواهی قلمم بنام در کش یکبار
خواهی قلمی بنامه بر کش یکبار
گر سر بکشم ز خط فرمان تو من
همچون قلمم تیغ به سرکش یکبار

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از قدرت و تاثیر قلم سخن می‌گوید و به ارتباط آن با فرمان و اراده خود اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که اگر بخواهد، می‌تواند حرف خود را با قاطعیت بیان کند، مانند قلمی که بر روی کاغذ می‌نویسد و تاثیری عمیق دارد. همچنین، شاعر اشاره می‌کند که حتی اگر بخواهد از دستورات فاصله بگیرد، باز هم می‌تواند با قدرت و شدت عمل کند.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: اگر بخواهی، یک بار با قلم من نام بنویس. اگر بخواهی، یک بار دیگر هم با قلمی دیگر نام بنویس.

خواهی قلمم بنام در کش یکبار

خواهی قلمی بنامه بر کش یکبار

هوش مصنوعی: اگر از دستور تو سرپیچی کنم، مانند قلمی هستم که یک بار تیغش را به سر می‌کشد.

گر سر بکشم ز خط فرمان تو من

همچون قلمم تیغ به سرکش یکبار

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده