هوش مصنوعی: ای عشق، ناگهان به‌طرز عجیبی ما را به بند کشیدی و دل‌مان را بدون اطلاع ما به شوق وامی‌داری.

هوش مصنوعی: شبی گذشت که نام تو بر زبان ما بود، ای عشق. از آن شب همه دم مانند شمع می‌سوزیم و زبان ما در آتش عشق توست.

هوش مصنوعی: ای عشق، ما مهمان تو هستیم، پس این مقام را به ما بده. زیرا نه تو باعث ورود عشق به دنیای ما شدی.

هوش مصنوعی: ما از سرزمین عشق هستیم و سخن ما نیز درباره عشق است. این عشق است که احساسات را از دل ما به زبان می‌آورد.

هوش مصنوعی: وقتی که هویت و نشانه‌های ما از بین رفت، عشق کمرنگ شد، مگر اینکه کسانی به دنبالش بروند تا باز هم نام و نشانی از ما پیدا کنند.