هوش مصنوعی: اگر تقدیر دلتنگی و سختی را برای من رقم زده، با وجود اینکه مانند پای چوبی بی‌حرکت شده‌ام، پای دیگری برای حرکت و رهایی درونم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من از این درد پا که باعث شده است از تمامی مشکلات و رنج‌هایم کم کند، بسیار سپاسگزارم.

هوش مصنوعی: من مانند آسمان هستم که از مکان خود نمی‌توانم جایی بروم و هیچ‌جا دیگری برایم ممکن نیست.

هوش مصنوعی: به جوش و خروش نی مانند آفتاب نیست که هر روز از شرق به سمت غرب حرکت کند و من را با خود ببرد.

هوش مصنوعی: اگر ستاره‌ها و تقدیر از آسمان به من فشار بیاورند، من هرگز زیر بار منت و تأثیر آن‌ها نخواهم رفت.

هوش مصنوعی: می‌دانم که اگر دوباره برگردم، مرا با هدیه‌هایی چون گردنبند نقره از ماه و تاجی زرین از خورشید خواهند آراست.

هوش مصنوعی: اگر بدن من زمین بیفتد، باید خدا را شکر کرد که قلب و روح من سالم و هوشیار باقی مانده‌اند.

هوش مصنوعی: با اینکه پایم به خاطر درد خسته است، اما به خاطر عقل، دانش، فضل و هنری که دارم، شکرگزاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: من در برابر دستاوردها و به دست آوردن‌ها از افراد نیکوکار و شایسته باید تلاش کنم، حتی اگر تنها چیزی که برای ارائه دارم، اشک چشم و زخم‌های درونم باشد.