هوش مصنوعی: این کیست که این‌گونه خوشحال و سرمست ایستاده است، در حالی که در دستش جامی پر از شراب دارد؟

هوش مصنوعی: هیچ کس مانند تو در آسمان درخشان نیست؛ هرگز باور نمی‌کنم که چنین موجود بی‌همتایی در زمین وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: بنشین و منتظر باش که صبح شده و خروس آواز می‌خواند، بلند شو چون ماه در آسمان غروب کرده و به خواب رفته است.

هوش مصنوعی: وقتی که لب‌های زیبا و قرمز تو، باعث زخم دل‌هایمان شدند، کافی است با یک بوسه، این زخم را جبران کنی.

هوش مصنوعی: همسایه از وضعیت ما باخبر شد، چون هر چه بیشتر دست به دست زدیم، صدای ما بلندتر شد.

هوش مصنوعی: شخصی به طور سرمست و شاداب از در خانه‌ام وارد شد، مشروبات را نوشید و ظرفش را شکاند.

هوش مصنوعی: در دل من هیچ‌کس جز تو وجود ندارد، این دل کاملاً برای توست و فقط متعلق به تو است.

هوش مصنوعی: تو کسی هستی که از دیگران جدا شده‌ای و فقط با تو پیوند برقرار کرده‌ای.