میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ  ۲۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما</p></div>
<div class="m2"><p>هجر تو را نوشت چرا سرنوشت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گشتیم خاک ما، که مگر دست روزگار</p></div>
<div class="m2"><p>روزی زند ببام و در دوست خشت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ما را بجرم عشق بدوزخ اگر برند</p></div>
<div class="m2"><p>باشد خیال دوست بدوزخ بهشت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>از ما مپرس حرف و خیالات کفر و دین</p></div>
<div class="m2"><p>ابروی اوست کعبه و کویش کنشت ما</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۸

آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما
هجر تو را نوشت چرا سرنوشت ما
گشتیم خاک ما که مگر دست روزگار
روزی زند ببام و در دوست خشت ما
ما را بجرم عشق بدوزخ اگر برند
باشد خیال دوست بدوزخ بهشت ما
از ما مپرس حرف و خیالات کفر و دین
ابروی اوست کعبه و کویش کنشت ما

شمارهٔ  ۲۶

شمارهٔ  ۲۷

آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما

هجر تو را نوشت چرا سرنوشت ما

گشتیم خاک ما، که مگر دست روزگار

روزی زند ببام و در دوست خشت ما

ما را بجرم عشق بدوزخ اگر برند

باشد خیال دوست بدوزخ بهشت ما

از ما مپرس حرف و خیالات کفر و دین

ابروی اوست کعبه و کویش کنشت ما

شمارهٔ ۲۷

اطلاعات