میرزا حبیب خراسانی » دیوان اشعار » بخش دو » غزلیات » شمارهٔ  ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یارب بدست ما که داد امشب گریبان ترا</p></div>
<div class="m2"><p>ندهیم تا دامان حشر از دست دامان ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نیکت چو جان آرم ببریکدست آرم بر کمر</p></div>
<div class="m2"><p>گیرم بآن دست دگر زلف پریشان ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>طفل یتیم و سلب سرخ هر چند میدانند حیف</p></div>
<div class="m2"><p>یارب منم کاینسان برم سلب زنخدان ترا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>برخیز و پا نه در چمن دوری بزن با نسترن</p></div>
<div class="m2"><p>تا بو که بیند سر و بن قد خرامان ترا</p></div></div>

شمارهٔ  ۲۳

یارب بدست ما که داد امشب گریبان ترا
ندهیم تا دامان حشر از دست دامان ترا
نیکت چو جان آرم ببریکدست آرم بر کمر
گیرم بآن دست دگر زلف پریشان ترا
طفل یتیم و سلب سرخ هر چند میدانند حیف
یارب منم کاینسان برم سلب زنخدان ترا
برخیز و پا نه در چمن دوری بزن با نسترن
تا بو که بیند سر و بن قد خرامان ترا

شمارهٔ  ۲۱

شمارهٔ  ۲۲

یارب بدست ما که داد امشب گریبان ترا

ندهیم تا دامان حشر از دست دامان ترا

نیکت چو جان آرم ببریکدست آرم بر کمر

گیرم بآن دست دگر زلف پریشان ترا

طفل یتیم و سلب سرخ هر چند میدانند حیف

یارب منم کاینسان برم سلب زنخدان ترا

برخیز و پا نه در چمن دوری بزن با نسترن

تا بو که بیند سر و بن قد خرامان ترا

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات