هوش مصنوعی: آب زلال و شفاف مانند شیشه است و زیبایی چهره تو در آینه نمایان شده است.

هوش مصنوعی: اگر نان سنگی با آب صاف ساخته شده باشد، دل تو هم از پاکی سینه‌ات روشن و نمایان است.

هوش مصنوعی: بیدار شو و در را به روی مردم باز کن، سپس بنشین و در صحبت های دلنشینت به بیان لعل و گوهر بپرداز.

هوش مصنوعی: اما بستن در اتاق چه سودی دارد، وقتی که از لب بام برای تماشا آمده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر همه در جهان به ما نگاه کنند و ببینند، ما بی‌پروا و تنها در کنار هم نشسته‌ایم.

هوش مصنوعی: سفره بی‌غما برچیده شده و خانه به تاراج رفته است؛ خانه خدا چگونه می‌تواند در امان باشد، وقتی که این وضعیت بر همه حاکم است؟

هوش مصنوعی: در بازار، مگس‌ها به خاطر وجود حلوا نمی‌توانند به راحتی از راه خود عبور کنند؛ زیرا محیط پر از حواس پرتی است که توجه‌شان را جلب می‌کند.

هوش مصنوعی: کمربند تنگ را برای جدایی محکم ببند و شکر را از تجربیات گذشته بگشا.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در میان گفتگو چیزی را بیان نکنی، هیچ‌کس نمی‌تواند معما را حل کند و به نتیجه برسد.

هوش مصنوعی: دعوتی بدون حضور کسی برای دفاع و خانه‌ای خالی از سکنه، مثل جایی است که نه آغاز و نه فرود دارد و در آن آرامشی احساس نمی‌شود.

هوش مصنوعی: محفل بدون انتظار و جلسه‌ای بدون حسادت، نعمتی بی‌پایان و سفره‌ای از انباشت و غنایم.