گنجور

شمارهٔ ۱۷

امشب آن ترک وعده داده مرا
بزم عیش و طرب نهاده مرا
وعده فرموده تا بمشکوی خویش
به کشد با رخ گشاده مرا
من بمسند چو شاه تکیه زنم
او بخدمت شود ستاده مرا
هی دهد از دو لعل بوسه مرا
هی دهد با دو جام باده مرا
چون شود خواب او زبستر خواب
کند از پرنیان ساده مرا
چون فزون خورد باده و شد مست
شود اندر بر اوفتاده مرا
وان یکی ساعد بلورین را
تا سحرگه کند و ساده مرا

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

امشب آن ترک وعده داده مرا
بزم عیش و طرب نهاده مرا
هوش مصنوعی: امشب آن دختر زیبایی که وعده داده بود، مرا به جشن و شادی دعوت کرده است.
وعده فرموده تا بمشکوی خویش
به کشد با رخ گشاده مرا
هوش مصنوعی: او وعده داده که با چهره‌ای بشاش و مهربان، به من توجه کند و مرا به سوی خود بخواند.
من بمسند چو شاه تکیه زنم
او بخدمت شود ستاده مرا
هوش مصنوعی: وقتی من بر تخت پادشاهی نشسته‌ام، او در کنارم ایستاده و به خدمت من مشغول است.
هی دهد از دو لعل بوسه مرا
هی دهد با دو جام باده مرا
هوش مصنوعی: او مدام از لبی زیبا بوسه‌ای به من می‌دهد و همچنین با دو جام شراب، مرا سیراب می‌کند.
چون شود خواب او زبستر خواب
کند از پرنیان ساده مرا
هوش مصنوعی: وقتی او از سادگی خود در خواب می‌رود، من را هم در خواب می‌کند.
چون فزون خورد باده و شد مست
شود اندر بر اوفتاده مرا
هوش مصنوعی: وقتی که شراب زیادی نوشید و مست شد، به خواب عمیق رفت و من هم در کنارش افتادم.
وان یکی ساعد بلورین را
تا سحرگه کند و ساده مرا
هوش مصنوعی: این بیت به تصویری زیبا اشاره دارد که شخصی با دستی شفاف و ظریف به سراغ من می‌آید و در طول شب تا صبح، مرا با سادگی خود محسور می‌کند. این تصویر حس آرامش و زیبایی را القا می‌کند و نشان‌دهنده تأثیر عمیق آن شخص بر روح و ذهن من است.